The Power of Spirit (ဝိညာဉ်ခွန်အား)

IS MY SACRIFICE LIVING?           “Abraham built an altar . . . ; and he bound Lsaac his son and laid him on the altar . . .” (Genesis 22:9). T his event is a picture of the mistake we make in thinking that the ultimate God wants of us is the sacrifice of death. What God wants is the sacrifice through death which enables us to do what Jesus did, that is, sacrifice our lives. Not—“Lord, I am ready to go with You . . . to death” (Luke 22:23). But—“I am willing to be identified with Your death so that I may sacrifice my life to God.”             We seem to think that God wants us to give up things! God purified Abraham from this error, and the same process is at work in our lives. God never tells us to give up things just for the sake of giving them up, but He tells us to give them up for the sake of the only thing worth having, namely, life with Himself. If is a matter of loosening the bands that hold back our lives. Those bands are loosened immediate

INTIMATE WITH JESUS           “Jesus said to him, ‘Have I been with you so long, and yet you have not known Me, Philip?’” (John 14:9) T hese words were not spoken as a rebuke, nor even with surprise; Jesus was encouraging Philip to draw close. Yet the last person we get intimate with is Jesus. Before Pentecost the disciples knew Jesus as the One who gave them power to conquer demons and to bring about a revival (see Luke 10:18-20). It was a wonderful intimacy, but there was a much closer intimacy to come: “. . . I have called you friends . . .” (John 15:15). True friendship is rare on earth. It means identifying with someone in thought, heart, and spirit. The whole experience of life is designed to enable us to enter into this closest relationship with Jesus Christ. We receive His blessings and know His Word, but do we really know Him?             Jesus said, “It is to your advantage that I go away . . .” (John 16:7). He left that relationship to le

ေသာၾကာ၊ ပါတ္စဥ္ ၃၊ ယာကုပ္နာမည္ေျပာင္းျခင္း 1.     လာဗန္ထံမွ ထြက္ခြာျခင္း (အဆက္)                 က ၃၁း၃၃-၅၅ 2.     ဧေသာႏွင့္ ေက်ေအးရန္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္း       ၃၂း၁-၂၃ 3.     ယာကုပ္ႏွင့္ ေကာင္းကင္တမန္ နပန္းလံုးျခင္း        ၃၂း၂၄-၃၂ 4.     ယာကုပ္၏ နာမည္ေျပာင္းျခင္း                        ၃၅း၁၀ 5.     ယာကုပ္ႏွင့္ ဧေသာေတြ႕ဆံုျခင္း                      ၃၃း၁-၁၆ 6.     ေရွခင္သို႔ ယာကုပ္ျပန္လာျခင္း                        ၃၃း၁၇-၂၀ 7.     ဒိန ေစာ္ကားခံရျခင္း                                   ၃၄း၁-၁၂ ဆင္ျခင္စရာ လုပ္လက္စအလုပ္မ်ားကို ရပ္နားၿပီး သင့္နာမည္ကို စဥ္းစားမိဘူးပါသလား။ သင့္ နာမည္ဘယ္သူလဲ။ ကိုအတၱလား၊ ေဒၚစိုးရိမ္လား၊ ကိုအားငယ္လား၊ အေဟာင္းကို ၀န္မခံဘဲ အသစ္မလာပါ။ တနည္းအားျဖင့္ ၀န္ခံျခင္းသည္ မဂၤလာတရား မည္သည္။ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - သို႔ေသာ္လည္း နတ္ဆိုးကုိႏုိင္ရေသာေၾကာင့္သာ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းမရွိၾကႏွင့္။ သင္တို႔၏နာမည္မ်ားသည္ ေကာင္းကင္စရင္း ၌၀င္သည္ကို ၀မ္းေျမာက္ျခင္းရွိၾက ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ လု၊ ၁၀း၂၀ - - - - - - - - - - - - - - - -

၁ လယ္၌၀ွက္ေသာဘ႑ာ         (မႆဲ၊၁၃း၄၄)မွ ေယရႈ၏ ဥပမာစကားျဖစ္ပါသည္။ ထိုဥပမာစကားသည္ လ ယ္ ၌၀ွက္ထားေသာ ဘ႑ာအေၾကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာစကားဆိုသည္မွာ လူ အမ်ားသိေနက်ရုပ္ပစၥည္း၊ ေလာကီအေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ေယ႐ႈ၏ ဥပမာစကားမ်ားထဲက အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ နားေထာင္ေသာသူမ်ားအား ေကာင္းမြန္စြာနားလည္ေစႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဥပမာစကား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မျမင္ရသည့္ နိစၥထာ၀ရျဖစ္သာ စိတ္၀ိညာဥ္ေရးရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္ပါ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ားသိနားလည္ႏုိ္င္ေသာ ျမင္ကြင္းႏွင့္ ပံု၀တၳဳတို႔သည္ မျမင္ ႏိုင္ေသာ၊ အမ်ားနားမလည္မသိႏိုင္ေသာ စိတ္၀ိညာဥ္အေၾကာင္းမ်ားကို ထင္ဟပ္ ေစသည့္ ေၾကးမံုျဖစ္လာပါသည္။ ေယရႈသည္ ဆရာေကာင္းပီသေသာသူ၏နည္း လမ္းျဖင့္သာ သြန္သင္လ်က္ရွိရာ၊ အမ်ားသိကၽြမ္းေသာအေၾကာင္းအရာကို အေျခ ခံ၍မသိရွိနားမလည္ေသးေသာ အေၾကာင္းအရာ၊ အမႈအရာမ်ားကို သြန္သင္ျပသ လ်က္ရွိေတာ္မူပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူ႔စကားကို နားေထာင္ေသာ ပရိသတ္ သိကၽြမ္းသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ အစပ်ဳိးၿပီးမွ တစ္ဆင့္တိုး၍ မသိနားမလည္ ေသးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဖာ္ျပသြန္သင္ေဟာေျပာေလ့ရွိပါသည္။ ဥပမာ စကားတစ္ခုကို ဖတ္ရႈသည့္အခါ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုေမးရန္ လိုအပ္ေသာအခ်က္ မွာ ဥပ