ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေသာအသက္တာ

၁

လယ္၌၀ွက္ေသာဘ႑ာ

        (မႆဲ၊၁၃း၄၄)မွ ေယရႈ၏ ဥပမာစကားျဖစ္ပါသည္။ ထိုဥပမာစကားသည္ လယ္၌၀ွက္ထားေသာ ဘ႑ာအေၾကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာစကားဆိုသည္မွာ လူ အမ်ားသိေနက်ရုပ္ပစၥည္း၊ ေလာကီအေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ေယ႐ႈ၏ ဥပမာစကားမ်ားထဲက အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ နားေထာင္ေသာသူမ်ားအား ေကာင္းမြန္စြာနားလည္ေစႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဥပမာစကား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မျမင္ရသည့္ နိစၥထာ၀ရျဖစ္သာ စိတ္၀ိညာဥ္ေရးရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္ပါ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ားသိနားလည္ႏုိ္င္ေသာ ျမင္ကြင္းႏွင့္ ပံု၀တၳဳတို႔သည္ မျမင္ ႏိုင္ေသာ၊ အမ်ားနားမလည္မသိႏိုင္ေသာ စိတ္၀ိညာဥ္အေၾကာင္းမ်ားကို ထင္ဟပ္ ေစသည့္ ေၾကးမံုျဖစ္လာပါသည္။ ေယရႈသည္ ဆရာေကာင္းပီသေသာသူ၏နည္း လမ္းျဖင့္သာ သြန္သင္လ်က္ရွိရာ၊ အမ်ားသိကၽြမ္းေသာအေၾကာင္းအရာကို အေျခ ခံ၍မသိရွိနားမလည္ေသးေသာ အေၾကာင္းအရာ၊ အမႈအရာမ်ားကို သြန္သင္ျပသ လ်က္ရွိေတာ္မူပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူ႔စကားကို နားေထာင္ေသာ ပရိသတ္ သိကၽြမ္းသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ အစပ်ဳိးၿပီးမွ တစ္ဆင့္တိုး၍ မသိနားမလည္ ေသးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဖာ္ျပသြန္သင္ေဟာေျပာေလ့ရွိပါသည္။ ဥပမာ စကားတစ္ခုကို ဖတ္ရႈသည့္အခါ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုေမးရန္ လိုအပ္ေသာအခ်က္ မွာ ဥပမာစကားထဲက ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေဖာ္ျပခ်င္ေသာ ၀ိညာဥ္ေရးမွာ အဘယ္နည္း။ လယ္ထဲ၌၀ွက္ထားေသာ ဥပမာစကားကို ဖတ္ရႈၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ္၏ အဓိပၸါယ္အနက္ျပန္ဆိုခ်က္ကို တင္ျပပါမည္။

          “ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ လယ္၌၀ွက္ထားေသာ ဘ႑ာႏွင့္တူ၏။

        ထိုဘ႑ာကိုေတြ႕ေသာသူသည္ တဖန္ဖံုးအုပ္၍ ၀မ္းေျမာက္ေသာစိတ္

        ႏွင့္သြားၿပီးလွ်င္ ရတတ္သမွ်တို႔ကိုေရာင္းခ်၍ ထိုလယ္ကို၀ယ္တတ္၏”

          ဤဥပမာစကား၏ဆိုလိုရင္းအဓိပၸါယ္မွာ အလြန္လြယ္ကူပါသည္။ ဤ လြယ္ကူရိုးစင္းေသာ ဥပမာစကားေဖာ္က်ဴးလိုသည့္ ၀ိညာဥ္ေရးရာ အစစ္အမွန္မွာ အဘယ္နည္း။ သမၼာက်မ္း အေျခခံမူမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ သည့္ ကိုယ္ပိုင္အနက္ျပန္ဆိုခ်က္ေပးလိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေပးကမ္းေ၀ငွေသာ အခ်က္မွလဲြ၍ အျခားအနက္အဓိပၸါယ္ဖြင့္စရာမရွိဘူးဟု အႀကံဳျပဳျခင္းမဟုတ္ပါ။

          ထိုလယ္ထဲ၌၀ွက္ထားေသာဘ႑ာကို ေတြ႕ရွိေသာသူမွာ ေယရႈပင္ျဖစ္ပါ သည္။ ထိုလယ္ကြင္းမွာ ဤကမာၻေျမႀကီးျဖစ္ပါသည္။ (မႆဲ၊၁၃း၃၈)၌ေဖာ္ျပ ေသာအျခားဥပမာစကား၌ ဤအတိုင္းပင္ ေတြ႔ရွိရပါသည္။ မႆဲအခန္းႀကီး(၁၃) တြင္ေတြ႕ရွိရေသာ ဥပမာစကားမ်ား၌ ဤအေျခခံမူအေၾကာင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ဘ႑ာအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သို႔ဆိုလိုပါသနည္း။ ထိုဘ႑ာသည္ ဤ အေပၚ၌ရွိေသာ ဘုရားသခင္၏လူမ်ားျဖစ္၏။ ထိုဘ႑ာကို ေတြ႕ေသာသူမွာ ေယ ရႈျဖစ္၍ လယ္မွာ ဤကမာၻေျမႀကီးျဖစ္ၿပီး၊ ဘ႑ာမွာ ဤကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ရွိေန ၾကေသာ ဘုရားသခင္၏လူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ကၽြႏု္ပ္ယံုၾကည္သည္။

          ထိုလူသည္ လယ္ကြင္းထဲတြင္ အဖိုးထိုက္တန္ေသာပစၥည္းရွိသည္ကို ေတြ႕ေသာအခါ အလြန္လိမၼာပါးနပ္ေသာအလုပ္တစ္ခုကို လုပ္လိုက္သည္။ အဖိုး ထိုက္တန္ေသာဘ႑ာကို ေတြ႕ရွိေၾကာင္း ခ်က္ခ်င္းေလွ်ာက္မေျပာပါ။ တကယ့္ ျဖစ္ရပ္တြင္ ထိုသူက ဘ႑ာကို ၀ွက္ထားသည္ဟု ဆိုပါသည္။ အျခားလူမ်ား သည္ လယ္ကြင္းထဲတြင္ ဘ႑ာရွိမွန္းသိၾကလွ်င္ သူတို႔၏ခိုးထုတ္လုယူျခင္းခံရမည္ကို သူသိသည္။ သူသည္ ဖံုးအုပ္၍ ဘ႑ာတည္ရွိေသာ လယ္ကြင္းတစ္ကြင္းလံုးကို ၀ယ္ယူဖို႔ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူအမွန္တကယ္ အလိုရွိသည္မွာ လယ္ကြင္း မဟုတ္ေၾကာင္း သတိျပဳပါ။ သူလိုခ်င္ေသာအရာမွာ လယ္ထဲက ဘ႑ာသာလွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထုိဘ႑ာကိုရႏိုင္ရန္ လယ္ကြင္းတစ္ကြင္းလံုး အတြက္ပါ အဖိုးအခေပးဖို႔လိုအပ္သည္ကို သူေကာင္းေကာင္းနားလည္ပါသည္။ လယ္ကြင္း၏အဖိုးအခမွာ ထိုလူအတြက္ အလြန္ျမင့္မားပါသည္။ သူ႔မွာရွိသမွ် ဥစၥာ ပစၥည္း၏တန္ဖိုးႏွင့္ညီမွ်ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုဘ႑ာမွ သူရရွိမည့္တန္ဖိုးကို သူသိ ထားၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရွိသမွ်ပစၥည္းအကုန္ေရာင္းခ်၍ ၀ယ္ယူသည့္တိုင္ေအာင္ အလြန္၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာလ်က္ရွိပါသည္။

          ထိုလယ္အနီး၌ ေနထိုင္ၾကေသာသူတို႔က အလြန္အံ့အားသင့္ၾကေပလိမ့္ မည္။ “ဟိုလူက အဲဒီလယ္ကို ဘာလုပ္ဖို႔လိုခ်င္သလဲ။ ဘာအတြက္မွ မေကာင္းတဲ့ ေျမ၊ ျပန္လည္ေရာင္းစားလုိ႔ရမွာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ဘာသီးႏွံမွ စိုက္လုိ႔ရမယ့္ေျမ လည္းမဟုတ္ဘူး။ ဆူးပင္ကလြဲလို႔ ဘာအပင္မွမေပါက္ဘူး။ ဒီေလာက္ေတာင္ အသံုးမက်တဲ့လယ္ကြင္းကို ဘာေၾကာင့္ ေစ်းႀကီးႀကီးေပး၀ယ္သလဲ။”

          အမွန္မွာ သူတို႔သည္ လယ္ထဲက ဘ႑ာအေၾကာင္းကို မသိၾကေပ။ လယ္ ထဲ၌ ဘ႑ာရွိေၾကာင္းကို သိေသာသူမွာ ေယရႈပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဤအေၾကာင္း ေၾကာင့္ လယ္ထဲ၌ရွိေသာဘ႑ာကို ပိုင္ဆိုင္ရန္ ကုိယ္ေတာ္သည္ ကမာၻေျမတစ္ ၀န္းလံုးအတြက္ အဖိုးအခေပး၍၀ယ္ခဲ့သည္။ ထိုဘ႑ာေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ လူမ်ားျဖစ္ပါသည္။

ဓမၼသစ္က်မ္းမွ အလားတူအမ်ားသိလြယ္၊ နားလည္လြယ္ေသာ က်မ္းပုိဒ္ တစ္ပိုဒ္ကို ၾကည့္ၾကပါစို႔။

“ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ကို ယံုၾကည္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ ပ်က္စီး ျခင္းသို႔မေရာက္။ ထာ၀ရအသက္ကို ရေစျခင္းငွါ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၌ တပါး တည္းေသာသားေတာ္ကို စြန္႔ေတာ္မူသည့္တိုင္ေအာင္ ေလာကီသားတို႔ကို ခ်စ္ ေတာ္မူ၏။”                                               (ေယာ၊ ၃း၁၆)

ဘုရာသခင္သည္ ေလာကီသားတို႔ကို ခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ ေလာကီ သားတို႔ကို ကယ္ႏုတ္ရန္ သားေတာ္၏အသက္ကို ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွ ဘုရားသခင္ ျပန္လည္ရရွိေတာ္မူအရာကား ယံုၾကည္သူမ်ား သာလွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။ “သားေတာ္ကို ယံုၾကည္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ ပ်က္စီး ျခင္းသို႔မေရာက္”ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ သားေတာ္ကို ယံုၾကည္ေသာသူအေပါင္းတို႔ကို ေယရႈတြင္ရွိေသာ အသက္ေသြးေခၽြးျဖင့္ ၀ယ္ယူေသာလယ္ထဲက ဘ႑ာမ်ားျဖစ္ ပါသည္။ ကုိယ္ေတာ္သည္ ယံုၾကည္ေသာသူအတြက္ တစ္ေလာကတစ္ကမာၻလံုး ကို ေရြးႏုတ္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

(တိတု၊၂း၁၄)တြင္ အလားတူ သမၼာတရားတစ္ပါးထပ္မံတင္ဆက္သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ေယ႐ႈခရစ္အေၾကာင္းကို ေျပာျပျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသခင္ေယရႈခရစ္သည္ ခပ္သိမ္းေသာဒုစရိုက္မွ ငါတို႔ကို ေရြးႏုတ္ျခင္းငွာ ၎၊ ေကာင္းေသာအက်င့္ဘက္၌ စိတ္အားႀကီး၍ ပိုင္ထိုက္ေတာ္မူေသာအမ်ဳိးကို မိမိအဘို႔ စင္ၾကယ္ေစျခင္းငွါ၎၊ သူ႔ကိုယ္ကို စြန္႔ေတာ္မူၿပီ။

ပိုင္ထိုက္ေတာ္မူေသာအမ်ဳိးမွာ ထိုလယ္ထဲက ဘ႑ာျဖစ္ပါသည္။ ေလာကမွ ေရြးႏုတ္ေသာသူမ်ားကို ဆိုးသြမ္းေသာအက်င့္မွ ေရြးႏုတ္၍ သန္႔စင္ေစ ၿပီး ေကာင္းေသာအက်င့္ဘက္၌ စိတ္အားႀကီး၍ ပိုင္ထိုက္ေတာ္မူေသာအမ်ဳိးမွာ ကိုယ္ေတာ္၏ ဘ႑ာျဖစ္ပါသည္။ အဖိုးအခမွာ ကုိယ္ေတာ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ရွိသမွ် ပစၥည္းမွာလည္း ကုိယ္ေတာ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္တြင္ ေပးဆပ္စရာ ေရႊေငြ မရွိအသက္တာကိုသာေပးလွဴခဲ့ပါသည္။ ဘ႑ာျဖစ္ေသာ သူေရြးႏုတ္သည့္လူမ်ား အတြက္ ထိုဘ႑ာတည္ရွိေနေသာလယ္ျဖစ္ပါသည့္ တစ္ကမာၻလံုးကို ၀ယ္ယူရန္ သူ႔ကိုယ္သူ ေပးလွဴေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

          တစ္ဖန္ လယ္ထဲက ဘ႑ာအေၾကာင္း ထပ္ဆင့္စဥ္းစားစရာရွိပါ သည္။ ေယရႈသည္ လယ္ကို ၀ယ္ယူခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ဘ႑ာေတာ္ကို ရွာေဖြ သိမ္းဆည္းရန္ သူ၏အေစခံမ်ားျဖစ္ေသာ သတင္းေကာင္း အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ား၏ လက္ထဲတြင္ အပ္ႏွံခဲ့ပါသည္။ ထိုကိစၥတြင္ လုပ္စရာမ်ားစြာပါ၀င္ပါသည္။ ဘ႑ာ ရွိေသာေနရာကိုရွာရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ေတြ႕သည့္အခါ တူးေဖာ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္ ေျမႀကီးထဲမွ ထုတ္ယူရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ေျမႀကီးထဲတြင္ ၾကာရွည္စြာျမဳပ္ႏွံထား ျခင္းခံရသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သံေခ်းတက္၊ သုတ္ပစ္၊ မႈိတက္၊ ပြတက္ေသာ ေၾကာင့္ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ရန္ မ်ားစြာလိုအပ္ပါသည္။

အညစ္အေၾကးေဆးေၾကာရန္ ေယရႈကိုယ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္၏ဘ႑ာကို ႀကိဳးစားပန္းစားရွာေဖြတူးေဖာ္ရန္ ဤကမာၻေျမ ႀကီးေပၚတြင္ အေစခံမ်ားရွိေနၾကသည္။ မယံုမရွိပါႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ ေလာကီ သားမ်ားကို ေဆာင္ၾကဥ္းရန္ႏွင့္ ဧ၀ံေဂလိတရားေတာ္ကို ေဟာေျပာရန္မွာ ခဲယဥ္း ေသာအလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ လယ္ထဲက ဘ႑ာကို တူးထုတ္သည့္အလားခဲယဥ္းခက္ ခဲပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဤတာ၀န္ကုိ ဧ၀ံေဂလိအမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားလက္ထဲတြင္ အပ္ႏွံထားပါသည္။ ကမာၻေပၚတြင္ ဤလုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရန္ ဘုရားသခင္ပိုင္ဆိုင္ ေသာလူမ်ားထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ အသံလႊင့္အမႈေတာ္ေဆာင္ဌာန၏ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ထိုဘ႑ာကိုလယ္ထဲက တူးေဖာ္၍ ကုိယ္ေတာ္အတြက္ ထိုက္တန္ေစရန္ ေဆးေၾကာျပဳျပင္ဖို႔ျဖစ္ပါသည္။

(ေကာ၊၁း၂၈-၂၉)တြင္ ရွင္ေပါလုက သူအမႈေတာ္ေဆာင္ပံုကို ဤအတုိင္း ေရးသားခဲ့ပါသည္။

ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ လူတိုင္းစံုလင္ျခင္းသို႔ေရာက္၍လူခပ္သိမ္းတို႔ကို ဆက္သအံ့ေသာငွါ၊ ငါတို႔သည္ လူခပ္သိမ္းတို႔ကို သတိေပး၍ ပညာအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ဆံုးမသြန္သင္လ်က္ ခရစ္ေတာ္၏တရားကို ေဟာေျပာၾက၏။

ရွင္ေပါလုသည္ ဘုရားသခင္၏ လူမ်ဳိးအား ေအာက္က်ေနာက္က်၊ လူစဥ္ မမွီပစ္မထားလိုေသာေၾကာင့္ ႀကိဳးစားပန္းစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ရွင္ေပါလု ဤ သို႔ ဆက္ေျပာျပပါသည္။

ထိုသို႔အလို႕ငွါ ငါသည္ အမႈေဆာင္ရြက္၍ ငါ၌ တန္ခုိးေတာ္ျပဳျပင္ အားထုတ္ေတာ္မူသည္အတိုင္း ႀကိဳးစားအားထုတ္ေလ့ရွိ၏။

ဤက်မ္းပိုဒ္တြင္ လုပ္ေဆာင္မႈႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စကားအသံုးအႏႈန္းမ်ား ကိုၾကည့္ပါ။ ငါသည္ အမႈေဆာင္ရြက္၍ တန္ခိုးေတာ္ျပဳျပင္အားထုတ္ေတာ္မူသည္ အတုိင္း၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေလ့ရွိသည္။ ထိုလႈပ္ရွားမႈ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဦးတည္ ခ်က္အားလံုးတို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္ကား အဘယ္နည္း။ ထိုဘ႑ာကို လယ္ထဲမွတူး ေဖာ္ထုတ္ယူရန္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိလယ္ကို အသက္ေပးလွဴ၍ ၀ယ္ယူေသာ အရွင္ သခင္အား ထိုက္တန္စြာ ဆက္ကပ္ႏိုင္ရန္ ထိုဘ႑ာကို ေဆးေၾကာသန္႔စင္ျပဳျပင္ ရန္ျဖစ္ပါသည္။ မည္ကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္မည္နည္း။ ရွင္ေပါလု၏အဆိုအရ၊ လူတိုင္း သည္ ခရစ္ေတာ္၌စံုလင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ႏိုင္ရန္ သတိေပး၍ ပညာအမ်ဳိးမ်ဳိးေဟာ ေျပာရန္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သတိေပးလုိေသာအခ်က္မွာ ထိုလယ္ႏွင့္ထိုလယ္ ကြင္းထဲ၌ရွိေသာ ဘ႑ာအတြက္ ေပးထားခဲ့ေသာ အဖိုးအချဖစ္ပါသည္။ အဖိုးအခ မွာ ကိုယ္ေတာ္၌ရွိသမွ်အားလံုးျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ တစ္ခုမွ်ခ်န္မထားခဲ့ ပါ။ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အတိုင္းအတာမရွိ ရက္ေရာလွပါသည္။ ဘ႑ာရွိ သမွ် အကုန္အစင္ေပး၍ ၀ယ္ယူႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ေသာေၾကာင့္ ဤလုပ္ ေဆာင္မႈတြင္ ကိုယ္ေတာ္၀မ္းေျမာက္လ်က္ရွိပါသည္။
 + + + + + + + + +  +
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေသာအသက္တာ
ေဒရက္ပရင့္စ္