ဇာတ္လမ္း(၁) ဖန္ဆင္းျခင္းဒုတိယေန႔

ဖန္ဆင္းျခင္းဒုတိယေန႔ -

ခရစ္ေတာ္၏လက္၀ါးကပ္တိုင္ပန္းခ်ီကားခ်ပ္တစ္ခု

ဖန္ဆင္းျခင္းဒုတိယေန႔မွာ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ (ေကာင္းကင္)ကို ဘုရားသခင္ဖန္ ဆင္းေတာ္ မူ၍ ေကာင္းကင္ေအာက္၌ရွိတဲ့ ေရနဲ႔ ေကာင္း ကင္အေပၚ၌ရွိတဲ့ေရကို ပိုင္းျခားထားပါတယ္။ အဲဒီနည္းအတိုင္းပဲ ေယ႐ႈဟာ အထက္ရွိ ဘု ရားသခင္ႏွင့္၎၊ ေအာက္အရပ္ရွိလူတို႔နဲ႔ပိုင္း ျခားထားျခင္းခံရပါတယ္။ “အကၽြႏု္ပ္ဘုရား၊ အကၽြႏ္ုပ္ဘုရား၊ အဘယ္ေၾကာင့္ အကၽြႏ္ုပ္ကို စြန္႔ပစ္ေတာ္မူသနည္း”ဟု၎၊ (မႆဲ ၂၇း၄၆^ခ)။ “အသက္ရွင္ေသာသူတို႔၏ေနရာမွ သူ႔ကို သုတ္သင္ပယ္ရွင္း သည္ျဖစ္၍”(ေဟရွာယ ၅၃း၈)ဟု၎။ ေယ႐ႈဟာ ေလာကအလင္းကဲ့သို႔ ေမြးဖြား ေရာက္လာရတာနဲ႔မလံုေလာက္ေသးပါဘူး။ ကိုယ္ေတာ္ဟာ ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး ရဲ႕ အျပစ္မ်ားအတြက္လည္း အေသခံေပးရမွာျဖစ္တယ္။

          ဘုရားသခင္ဟာ မိုးေကာင္းကင္ကို တကယ္ မဖန္ဆင္းမီကတည္းက အ ႀကံအစည္ေတာ္ထားရွိသကဲ့သို႔ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚမွာ ေယ႐ႈအေသခံရမွာကို ႀကဳိတင္စီမံေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (တမန္ေတာ္ ၂း၂၃)မွာ ေယ႐ႈက “^၂၃ဘုရားသခင္ ျပ ဌာန္းေတာ္မူေသာ အလိုေတာ္အားျဖင့္၎၊ အနာဂတံသဥာဏ္ေတာ္အားျဖင့္၎၊ အပ္ႏွံျခင္းကိုခံရေသာ” သူျဖစ္ပါတယ္။ “ထာ၀ရဘုရားသည္ သူ႔ကိုႏွိပ္စက္ျခင္းငွါ အလိုေတာ္ရွိ၍ နာေစေတာ္မူသည္။”(ေဟရွာယ ၅၃း၁၀)။ ခရစ္ေတာ္ဟာ “အသက္စာေစာင္၌ ကမာၻဦးကပင္ကြပ္မ်က္ခံေသာ သိုးသငယ္ျဖစ္၏။”(ဗ်ာ ၁၃း၈)

          မိုးေကာင္းကင္ဟာ ေရကို အထက္ေအာက္ပိုင္းျခားထားရွိသကဲ့သို႔ ခရစ္ ေတာ္ရဲ႕ လက္၀ါးကပ္တိုင္ဟာ “လူသား”ကို ပိုင္းျခားပါတယ္။ “^၁၈အေၾကာင္းမူကား၊ ဆံုး႐ံႈးျခင္းသို႔ေရာက္ေသာသူတို႔၌ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေတာ္တရားသည္ မိုက္ေသာ တရားျဖစ္၏။ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ ငါတို႔၌ ထုိတရားသည္ ဘုရားသခင္ ၏ တန္ခိုးေတာ္ျဖစ္၏။”(၁ေကာ ၁း၁၈)။ ယင္းဒုတိယေန႔ဖန္ဆင္းျခင္းအမႈက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဘယ္လိုေျပာျပေနပါသလဲ။ လက္၀ါးကပ္တုိင္တရားက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဘ၀ မ်ား၌ သက္ေရာက္မႈရွိေနရပါမယ္။ “^၂၀ငါသည္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္အတူလက္၀ါးကပ္ တိုင္မွာအေသခံၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း အသက္ရွင္ေသး၏။ ထိုသို႔ဆုိေသာ္ ငါသည္ ကိုယ္တိုင္မရွင္၊ ခရစ္ေတာ္သည္ ငါ၌ရွင္ေတာ္မူ၏”(ဂလာတိ ၂း၂၀^က)။ ငါတို႔ဘ၀၌ အျပစ္တရားကို လက္၀ါးကပ္တိုင္သို႔ယူတင္၍ ေျဖရွင္းပစ္ႏိုင္ရမယ္။ ငါတို႔ဟာ ခရစ္ ေတာ္၌ရွိၾကရင္၊ ခရစ္ေတာ္နဲ႔အတူ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚမွာ အေသခံၾကရမယ္။ ငါ တို႔ဟာ အျပစ္တရား၌ အေသျဖစ္ၾက၏။ “^၁၃သင္တို႔သည္ ဇာတိပကတိအတိုင္း အသက္ရွင္လွ်င္ေသရၾကမည္။ ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ကိုယ္ကာယ၏ အက်င့္တို႔ကို ေသေစလွ်င္ အသက္ရွင္ၾကလိမ့္မည္။”(ေရာမ ၈း၁၃) ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြကို ဘု ရားသခင္ထံအျပစ္၀န္ခံျခင္းဟာ စင္ၾကယ္ျခင္းကိုျဖစ္ေစပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို ေတာ့ အျပစ္သည္ လက္၀ါးကပ္တိုင္အားျဖင့္ စီရင္ခံလိုက္ရၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပင္တည္း။

          “ငါ၌ဆည္းကပ္လိုေသာသူျဖစ္လွ်င္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ျငင္းပယ္ရမည္။ ကိုယ္ လက္၀ါးကပ္တိုင္ကို ေန႔တိုင္းထမ္း၍ ငါ့ေနာက္သို႔လုိက္ရမည္။”(လုကာ ၉း၂၃^ခ)။ ဒီ လိုမ်ဳိး ဘုရားကို အျပည့္အ၀အပ္ႏွံျခင္းက ေယ႐ႈေနာက္ကို အမွန္အကန္ လိုက္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ေနာက္လိုက္ဖို႔ဆို႐ံုေလာက္ ဆိုတတ္ၾကသူေတြကို ခြဲျခားထုတ္ေပးပါလိမ့္ မယ္။ တကယ့္အမွန္အကန္ေနာက္လိုက္ေတြကေတာ့ “အခက္အခဲေတြ႔ၾကရမယ္”၊ ဘုရားခ်စ္မယ္၊ ခရစ္ေတာ္၌ရွိတဲ့ညီအစ္ကိုမ်ားရဲ႕အခ်စ္ကိုခံၾကရမယ္။ သို႔ေသာ္ လည္း ခရစ္ေတာ္ကိုမုန္းတဲ့ေလာကႀကီးရဲ႕အမုန္းကို ခံၾကရမယ္။ သင္ဟာ ခရစ္ ေတာ္နဲ႔အတူ လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာ အေသခံၿပီးတဲ့သူတစ္ဦးကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ေန ထုိင္ေနပါသလား။