ဇာတ္လမ္း (၃) စာတန္ဟာ လွည့္စားသူျဖစ္တယ္။

စာတန္ဟာ လွည့္စားသူျဖစ္တယ္။

        စာတန္ဟာ တစ္ခ်ိန္က ဘုရားသခင္၏လွပတဲ့ေကာင္းကင္တမန္ျဖစ္တယ္ ဘုရားကို ပုန္ကန္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္မွ ပစ္ခ်ခံလိုက္ရတယ္။ သူဟာ ဧ၀အ ေရွ႕ေရာက္လာတဲ့သူဆိုတာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုးသိၾကပါတယ္။ `ထိုအခါ ဤေလာ ကတႏိုင္ငံလံုးကို လွည့္ျဖား၍ မာန္နတ္စာတန္အမည္ရွိေသာ ေရွးေႁမြေဟာင္း တည္းဟူေသာ နဂါးႀကီးကို၎ သူႏွင့္အတူ သူ၏တမန္တို႔ကို၎ ေျမႀကီးသို႔ ခ် လိုက္ၾက၏။´ (ဗ်ာဒိတ္ ၁၂း၉^ခ)

        စာတန္ဟာ လွည့္စားဖို႔ ဘယ္လိုႀကိဳးစားခဲ့သလဲ။ သူဟာ ဧ၀ကို ပထမဆံုး မွာ ဘုရားရဲ႕စကားညႊန္းသံုးခဲ့တာ ေတြ႕ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ သူညႊန္းသံုးခဲ့တာ အမွားႀကီး ပဲ။ ဒီမွာ ဘုရားစကား(ႏႈတ္ကပတ္)ေတာ္ကို အမွန္သိဖို႔ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီး လိုက္ပါသလဲ။ ဘုရားသခင္ေျပာခဲ့တာ အပင္တစ္ခုမွတပါး၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ရွိသမွ် ေသာအပင္တို႔၏ အသီးကို သင္သည္ စားရတဲ့အခြင့္ရွိတယ္လို႔ဆိုတယ္။ စာတန္က ဘုရားပညတ္ေတာ္အခ်က္ကို နာယူရခက္ခဲၿပီး၊ အဓိပၸါယ္မဲ့ေလသေယာင္ထိုး ေဖါက္ေျပာဆိုတယ္။ စာတန္က ဘုရားစကားေတာ္နဲ႔ေပးကမ္းျခင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လူစိတ္ထဲမွာ မေက်မနပ္ျဖစ္သြားေအာင္ မ်ဳိးေစ့ကို စိုက္ေပးလိုက္တယ္။

          စာတန္ရဲ႕ေနာက္ေျခလွမ္းတစ္ခုက ဘုရားစကားေတာ္ဟာ မမွန္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ေနတယ္။ စာတန္က ဧ၀ကို ဘုရားစကားနားမေထာင္ျခင္း(အျပစ္)လုပ္ႏိုင္ တယ္။ ေရွာင္ေျပးႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာ။ ဧ၀က ဘုရားကို ေၾကာက္ေနတာ -ဥာဏ္ပညာရဲ႕အရင္းအျမစ္ဆိုတာ-ကို စာတန္က လုယူလိုက္တာပဲ။

          ေနာက္တစ္ခါ စာတန္က ဘုရားသခင္၏ဂုဏ္သိကၡာကို ထိပါးေျပာဆိုလာ တယ္။ ဘုရားသခင္က ဧ၀ဆီက ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္လို႔ စာတန္က တမင္ကလာေျပာဆိုစြပ္စြဲလိုက္တယ္။ ဧ၀ဟာ ဘုရားစကားနားမေထာင္ ခဲ့ရင္၊ ဘုရားက့ဲသို႔ျဖစ္လာမယ္လို႔ စာတန္ေၾကညာေပးလိုက္ပါတယ္။ ဧ၀ရဲ႕စိတ္ႏွ လံုးထဲမွာ ေနာက္ဆံုး၊ ဘုရားကိုမယံုၾကည္တဲ့မ်ဳိးေစ့စိုက္သြားခဲ့ၿပီ။ ဧ၀ဟာ ဘုရား ကို တကယ္ခ်စ္ၿပီးစိတ္ခ်ယံုၾကည္ခဲ့ရင္ ဘုရားကို သူမ နာခံျခင္းရွိရလိမ့္မယ္။ လူဆို တာ ဘုရားရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ကိုသိဖို႔လိုတယ္။ `ပထ၀ီေျမႀကီးသည္ ထာ၀ရဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ျပည့္၀လ်က္ရွိ၏။´(ဆာလံ ၃၃း၅<sup>ခ</sup>)။(၁ေယာ ၅း၃<sup>ခ</sup>)မွာ `ပညတ္ ေတာ္တို႔ကို ေစာင့္ခဲ သည္မဟုတ္။´ လို႔ေျပာပါတယ္။ `<sup>၂၉</sup> ေယ႐ႈကလည္း သင္တို႔ သည္က်မ္းစာကို နားမလည္ ဘုရားသခင္၏တန္ခိုးေတာ္ကို မသိေသာေၾကာင့္ မွား ေသာအယူကိုယူၾက၏။´(မႆဲ ၂၂း၂၉)။ `^၆လွ်ပ္ေပၚေသာစကားျဖင့္ အဘယ္သူ မွ် သင္တို႔ကို မလွည့္ျဖားေစႏွင့္။ ထိုအမႈေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေတာ္ သည္ ျငင္းဆန္တတ္ေသာ သူတို႔အေပၚသို႔ သင့္ေရာက္ေပ၏။ ^၇ ထိုေၾကာင့္ သူတို႔ ႏွင့္ဆက္ဆံ၍ မက်င့္ၾကႏွင့္။´ (ဧဖက္ ၅း၆-၇)