ဘုရားသခင္စီမံေတာ္မူေသာဖလွယ္ျခင္း ##အဆက္##

>>အပိုင္း (၂)<<

ဘုရားသခင္ စီမံေတာ္မူေသာ ဖလွယ္ျခင္း

= == = = =  = = = = = == = = =  

ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ အရာရာကို ႀကိဳတင္သိရွိၿပီးျဖစ္ေတာ္မူရကား၊ဤအျပဳ အမူအားလံုးကို ေယ႐ႈ၏အျပီးသတ္ ယဇ္ပူေဇာ္ရမည့္ အရိပ္နိမိတ္ကို ျပသရန္ ႀကိဳတင္ပံု ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚတြင္ လူသားအားလံုး၏အျပစ္ကို ေယ႐ႈအား လႊဲေျပာင္းၿပီးျဖစ္ပါသည္။

            ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ အရာရာကို ႀကိဳတင္သိရွိၿပီးျဖစ္ေတာ္မူရကား၊ ဤအျပဳ အမူအားလံုးကို ေယ႐ႈ၏အၿပီးသတ္ ယဇ္ပူေဇာ္ရမည့္အရိပ္နိမိတ္ကို ျပသရန္ ႀကိဳတင္ပံု ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚတြင္ လူသားအားလံုး၏အျပစ္ကို ေယ႐ႈအား လႊဲေျပာင္းၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ျဖစ္ေပၚလာေသာအက်ဳိးဆက္ကို ေဟရွာယ၊၅၃း၁၂တြင္ ေဖာ္ျပ ထားပံုမွာ ထိုသုိ႔ မိမိအသက္ကို ေသျခင္း၌သြန္းေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္ယဇ္ပူေဇာ္ခံျခင္းႏွင့္ အစားထိုးအေသခံျခင္းအားျဖင့္ ေယ႐ႈသည္ ပုထုဇဥ္လူသားအားလံုး၏ အျပစ္အတြက္ အေသခံေတာ္မူ၏။

            ၂ေကာ၊ ၅း၂၁ တြင္ ရွင္ေပါလုသည္ ေဟရွာယ၊၅၃း၁၀ ကို ရည္ညႊန္းၿပီး တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာပင္ ဖလွယ္ျခင္း၏အသြင္အျပင္ အက်ဳိးျပဳပံုကိုလည္း ဤကဲ့သို႔ တင္ဆက္ပါသည္။

            အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဟူမူကား၊ ဘုရားသခင္သည္ အျပစ္ႏွင့္ကင္းစင္ေသာသူကို ငါတို႔အတြက္ေၾကာင့္ အျပစ္ရွိေသာသူျဖစ္ေစေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား ငါတို႔သည္ ထိုသူအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူျဖစ္မည့္အေၾကာင္းတည္း။

            ဤတြင္ရွင္ေပါလုသည္ မိမိတို႔၏ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈျဖင့္ ရရွိႏိုင္ေသာေျဖာင့္မတ္ ျခင္းကို မေျပာဘဲ အျပစ္ကို မထိမေတြ႕ဖူးသည္ ဘုရားသခင္၏ကိုယ္ပိုင္ေျဖာင့္မတ္ျခင္းမ်ဳိး ကိုသာ ေျပာေနသည္။ ဤေျဖာင့္မတ္ျခင္းမ်ဳိးကို မည္သူမွ်မိမိေကာင္းမႈကုသိုလ္၊ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈျဖင့္ မရရွိႏိုင္ပါ။ ဤေျဖာင့္မတ္ျခင္းမ်ဳိးႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမ ႀကီးပမာ ကြာေ၀းလ်က္ရွိသည္။ ယံုၾကည္ျခင္းတစ္ခုျဖင့္သာ ရရွိႏိုင္သည္။

            ဖလွယ္ျခင္း တတိယအသြင္အျပင္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေပါင္းစပ္ႏိုင္သည္။

            ေယ႐ႈ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရယူႏိုင္ရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္ဟူသမွ်ျဖင့္ ေယ႐ႈကို အျပစ္သားအျဖစ္ ခံယူေစေတာ္မူသည္။

            ဤဖလွယ္ျခင္း၏အသြင္အျပင္ေနာက္တစ္ခုမွာ ေစာေစာက ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ အသြင္အျပင္ကို ဆက္စပ္ဆင္ျခင္သံုးသပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သမၼာက်မ္းမွ အျပစ္တရား၏ အခကား ေသျခင္းျဖစ္သည္ဟု အေလးအနက္ေဖာ္ျပသည္။ ေယဇေက်လ၊၁၈း၄ တြင္ သခင္ဘုရားကိုယ္တိုင္က “ျပစ္မွားေသာ၀ိညာဥ္သည္ ေသရမည္”ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

            ယာကုပ္၊ ၁း၁၅ တြင္ “ဒုစ႐ိုက္သည္လည္း ျပည့္စံုလွ်င္ ေသျခင္းကို ဘြားတတ္၏” ေယ႐ႈသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ဒုစ႐ိုက္အျပစ္ႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္ေသာအခါ ဒုစ႐ိုက္အျပစ္၏ အက်ဳိးဆက္ျဖစ္ေသာ ေသျခင္းကို ခံစားထိုက္သည္ဟု ေျမႀကီးလက္ခတ္မလႊဲပါ။

            ဤအေၾကာင္းအရာကို အတည္ျပဳျခင္းအျဖစ္ ေဟၿဗဲ၊၂း၉ တြင္ “ေယ႐ႈသည္ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ လူအေပါင္းတို႔အတြက္ေၾကာင့္ အေသခံရေသာ အခြင့္ရွိျခင္းငွါ၊ ေကာင္းကင္တမန္တို႔ေအာက္၌ အနည္းငယ္ႏွိမ့္ၿပီးမွ အေသခံရေသာ ေၾကာင့္. . .”ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူအေပါင္းတို႔၏အျပစ္ကို ယူတင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူသည့္ကာလ လူအေပါင္းတို႔ခံစားရမည့္ ေသျခင္းတရားကိုလည္း ခံ ေတာ္မူပါသည္။

            ကိုယ္ေတာ္ခံရေသာေသျခင္းအား တံု႔ျပန္သည့္အေနျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္၏ကိုယ္စား ယဇ္ပူေဇာ္ခံဖို႔ လက္ခံသူတိုင္းအား ေယ႐ႈသည္ ထာ၀ရအသက္ဆုေက်းဇူးကို ကမ္းလွမ္း လ်က္ရွိေတာ္မူသည္။ ေရာမ၊၆း၂၃ တြင္ ရွင္ေပါလုသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုကို ၿပိဳင္တုတင္ ဆက္ထားပံုမွာ - “အျပစ္တရား၏အခကား(တရားသျဖင့္ ရရွိေသာဆု) ေသျခင္းေပတည္း။ ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူေသာ(လုပ္အားျဖင့္မရရွိေသာ)ဆုေက်းဇူးေတာ္ကား ငါတုိ႔သခင္ ေယ႐ႈခရစ္အားျဖင့္ ထာ၀ရအသက္ေပတည္း။

            ယင္ူကဲ့သို႔ ဖလွယ္ျခင္း၏စတုတၳအသြင္အျပင္ကို ေအာက္ပါအတိုင္းေပါင္းစပ္ႏိုင္ ပါသည္။         

            ကိုယ္ေတာ္၏ အသက္ ကို ရရွိႏိုင္အံ့ေသာငွါ

            ေယ႐ႈသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေသျခင္း ကို ခံယူေပးေတာ္မူသည္။

+ + + + + + + + + 

### ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါမည္။ ###

+ + + + + + + + 

မွတ္ခ်က္-

အသက္တာေျပာင္းလဲေစေသာ

၀ိညာဥ္ေရးရာ တန္ခိုေတာ္

(DerekPrince) မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္