ဘုရားသခင္ စီမံေတာ္မူေသာ ဖလွယ္ျခင္း

ဘုရားသခင္ စီမံေတာ္မူေသာ ဖလွယ္ျခင္း

= = = = = = = = 

            ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္သတင္းေကာင္း၏အခ်ဳပ္အျခာမွာ “လက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚတြင္ ယဇ္ေကာင္အျဖစ္ ေယ႐ႈအေသခံေတာ္မူျခင္း” တည္းဟူေသာ အေၾကာင္းအရာအေပၚ၌ သာ ဗဟိုျပဳေနပါသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဟၿဗဲဩ၀ါဒစာေရးသူ၏ အဆိုမွာ “အေၾကာင္းမူကား၊ စင္ၾကယ္ေသာသူတို႔သည္ ထာ၀ရစံုလင္ျခင္းအက်ဳိးကို ရေစျခင္းငွါ၊ တခါတည္း (ယဇ္ေကာင္အျဖစ္) ပူေဇာ္ျခင္းအားျဖင့္ (ေယ႐ႈသည္) ျပဳေတာ္မူ ၏” (ေဟၿဗဲ၊ ၁၀း၁၄)။ ဤတြင္ “စံုလင္ျခင္း”ႏွင့္ “ထာ၀ရ” ဟူေသာ တန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ စကားအသံုးအႏႈန္းႏွစ္ရပ္ ေပါင္းစပ္ထားပါသည္။ ၎စကားႏွစ္ရပ္ကို ေပါင္းစပ္ျခင္းျဖင့္ လူ သားမ်ဳိး႐ိုးစဥ္ဆက္ တစ္ခုလံုး၏ အားနည္းမႈတစ္ခုစီ အက်ဳံး၀င္ေစေသာ ယဇ္ပူေဇာ္သကၠာ ျပဳျခင္းတစ္ရပ္ကို ႐ုပ္လံုးေဖာ္ေနပါသည္။ ၎အျပင္ ထိုယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း၏အက်ဳိးရလဒ္သည္ ထာ၀ရကာလသို႔တိုင္ ပ်ံ႕ႏွ႔ံေလသည္။

            ဤယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းအေပၚ အေျခခံ၍ ဖိလိပၸိ၊ ၄း၁၉ တြင္ ရွင္ေပါလုသည္ ဤကဲ့သို႔ ေရးသားခဲ့ပါသည္။ “ငါ၏ဘုရားသခင္သည္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္၌ စံပယ္ေတာ္မူေသာ စည္းစိမ္ ရွိသည္အတိုင္း၊ သင္တို႔အလိုရိွသမွ်တို႔ကို ေယ႐ႈခရစ္အားျဖင့္ ျပည့္စံုေစေတာ္မူလိမ့္မည္။” သင္တို႔အလိုရွိသမွ်ဟုဆိုရာတြင္ သင္၏အသက္တာတစ္ခုလံုးကို ၿခံဳငံုပါသည္။ သင္၏ကိုယ္ ခႏၶာ၊ စိတ္၀ိညာဥ္၊ ၾသတၱပၸစိတ္ႏွင့္ စိတ္အာ႐ံုတို႔အျပင္ သင္၏႐ုပ္ပစၥည္းႏွင့္ေငြေၾကးလိုအပ္ မႈမ်ား ပါ၀င္သည္။ ဘုရားသခင္ ျပင္ဆင္ေပးေတာ္မူျခင္းတြင္ မပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္ မည္သည့္ အမႈမွ် ႀကီးလြန္းသည္၊ ငယ္လြန္းသည္ဟူ၍ မရွိပါ။ ဘုရားသခင္သည္ ပုထုဇဥ္လူသား၏ လို အပ္ခ်က္ဟူသမွ်ႏွင့္ ခံစားမႈဟူသမွ်တို႔ကို တစ္ႀကိမ္တည္းျဖင့္ ၿပီးျပည့္စံုေစေတာ္မူခဲ့ပါ သည္။

            ဘုရားသခင္သည္ လူအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔၏ ျပႆနာေပါင္းစံုအတြက္ ျပည့္စံုလံုေလာက္ ေသာအေျဖကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ကမ္းလွမ္းေတာ္မူပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ ၀င္ ကြဲျပားေစကာမူ ဘုရားသခင္၏အေျဖကို လက္ခံရရွိႏိုင္အံ့ေသာငွါ ေယ႐ႈ၏လက္၀ါး ကပ္တိုင္ဟူေသာ ေနရာတစ္ခုတည္းသို႔သာ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရပါမည္။

            ထိုလက္၀ါးကပ္တိုင္တြင္ ျဖစ္ပ်က္သည့္အေၾကာင္းအရာကို ပေရာဖက္ေဟရွာယ အားျဖင့္ စံုလင္စြာသိရွိရပါသည္။ အမွန္တကယ္ မျဖစ္ပ်က္ခင္ အႏွစ္ (၇၀၀) မတိုင္မီကပင္ ေဟရွာ၊၅၃း၁၀တြင္ အျပစ္ေျဖေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္သည့္ “ဘုရားသခင္၏ကၽြန္” အျဖစ္ ေဖာ္ ျပထားသည္။ ဤအမည္နာမ မေဖာ္ျပေသာ “ကၽြန္” သည္ ေယ႐ႈျဖစ္သည္ဟု ဓမၼသစ္ေရး သားသူမ်ားမွ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း မွတ္ယူၾကပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္၏ယဇ္ေကာင္အျဖစ္ ပူေဇာ္သကၠာျပဳျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္ထေျမာက္ေတာ္မူျခင္းအေၾကာင္းကို ေဟရွာ၊၅၃း၆ တြင္ ဤကဲ့သို႔ ေဖာ္ျပထားသည္။

            ငါတုိ႔ရွိသမွ်သည္ သိုးကဲ့သို႔လမ္းလႊဲလ်က္၊ ကိုယ္လမ္းသို႔အသီးအသီး လိုက္သြား ၾကသည္ျဖစ္၍၊ ထာ၀ရဘုရားသည္ ခပ္သိမ္းေသာငါတို႔၏အျပစ္မ်ားကို သူ႔အေပၚ၌တင္ ေတာ္မူ၏။”။

            ဤသည္မွာ လူသားတစ္ရပ္လံုးႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ျပႆနာ၏အေျခအျမစ္ျဖစ္ သည္။ ငါတို႔ရွိသမွ်သည္ ကိုယ္လမ္းသို႔ အသီးသီးလုိက္ၾက၏။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မက်ဴးလြန္ၾက ဖူးေသာ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္မ်ားစြာရွိပါသည္။ (ဥပမာ၊ လူသတ္မႈ၊ လိင္ေဖာက္ျပန္မႈ၊ ခိုးမႈ စသျဖင့္ …) သို႔ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး က်ဴးလြန္ေသာ အမူအရာတစ္ခုမွာ မိမိဆႏၵ အတိုင္း သြားလာအသက္ရွင္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ ကို ေက်ာခိုင္းရာေရာက္ပါသည္။ ေဟၿဗဲစကားအားျဖင့္ ဤအျပဳအမူကို “avon”ဟုေခၚၿပီး အဂၤလိပ္ေခတ္ေပၚစကားလံုး “iniquity= အျပစ္ဒုစ႐ိုက္” ဟု ဘာသာျပန္ဆိုထားပါသည္။ အဂၤလိပ္ေခတ္ေပၚစကားလံုး “rebellion” မွာ အဆီေလ်ာ္ဆံုးျဖစ္သည္။ လူကို ပုန္ကန္ျခား နားျခင္းမဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ျခားနားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

            သို႔ရာတြင္ အဂၤလိပ္စကား “iniquity” ျဖစ္ပါေစ၊ “rebellion” ျဖစ္ေစ ေဟၿဗဲစကား လံုး “avon” ၏ဆိုလိုရင္းအဓိပၸါယ္ အျပည့္အစံုကို မေဖာ္ျပႏိုင္ပါ။ က်မ္းစာစကားအရ “avon”သည္ ဒုစ႐ိုက္ျပဳလုပ္ျခင္း အဓိပၸါယ္ေဖာ္႐ံုမွ်သာမဟုတ္ဘဲ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ျပဳလုပ္ျခင္း ၏ အျပစ္ဒဏ္က သို႔မဟုတ္ ထိုအျပစ္ဒုစ႐ိုက္၏မေကာင္းဆိုး၀ါးေနာက္ဆက္တြဲမ်ားကို ဆို လိုပါသည္။

            ဥပမာ ကမာၻဦးက်မ္း ၄း၁၃ တြင္  သူ႔ညီကို သတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကာဣနအား ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ ကာဣနက “အကၽြႏ္ုပ္အျပစ္သည္ မေျဖႏိုင္ေအာင္ ႀကီးပါသလား”ဟု ဆိုေလသည္။ ဤတြင္ “avon”ကို အျပစ္ဟု ဘာသာျပန္ဆိုထားပါသည္။ ဤ “avon”တြင္ စကားလံုးတစ္လံုးတည္းျဖင့္ ကာဣန က်ဴးလြန္ေသာ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ႏွင့္ အျပစ္ဒဏ္ကိုပါ ၿခံဳငံုေလသည္။

            အျပစ္ေျဖလႊတ္ေသာေန႔၌ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ေကာင္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၀တ္ျပဳရာ ၁၆း၂၂ တြင္ “သူတို႔အျပစ္ရွိသမွ်ကို လူမေနေသာအရပ္သုိ႔ ေဆာင္သြားေသာ ထိုဆိတ္ကို ေတာ၌ လႊတ္လိုက္ရမည္”ဟု ထာ၀ရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္။ ထိုဆိတ္သည္ ဣသေရလ လူမ်ဳိးတို႔၏ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ကုိသာ ယူေဆာင္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္၏ အက်ဳိးဆက္ အားလံုးကိုလည္း ယူေဆာင္သြားျခင္းျဖစ္သည္။

            ေယရမိျမည္တမ္းစကားအခန္း(၄)တြင္ အလားတူ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေဆာင္ေသာ “avon”စကားလံုးႏွစ္ႀကိမ္ရွိသည္။ အပိုဒ္(၆)တြင္ ဘာသာျပန္ထားပံုမွာ “အဘယ္သူမွ်အား မထုတ္ဘဲ ခ်က္ခ်င္းပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ေသာ၊ ေသာဒံုၿမိဳ႕ခံရေသာ အျပစ္ဒဏ္ထက္၊ ငါ၏ လူမ်ဳိးသတို႔သမီးခံရေသာ အျပစ္ဒဏ္သည္ သာ၍ႀကီး၏။” တစ္ဖန္ အပိုဒ္(၂၂) တြင္ “အို ဇိအုန္သတို႔သမီး၊ သင္ခံထိုက္ေသာအျပစ္ဒဏ္ ကုန္ၿပီ”။ ဤအမႈအရာ တစ္ခုစီတြင္ “avon” စကားလံုးတစ္လံုးတည္းကို “အျပစ္ ဒုစရိုက္၏အျပစ္ဒဏ္”ဟူေသာ စာပိုဒ္အျပည့္အစံုျဖင့္ ဘာသာျပန္ဆိုထားပါသည္။ ထပ္မံေဖာ္ျပရလွ်င္ ေဟၿဗဲစကား “avon” တစ္လံုးတည္း၏ အဓိပၸါယ္အျပည့္အစံုမွာ “အျပစ္ဒုစ႐ိုက္”သာမဟုတ္ဘဲ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ ခ်မွတ္ေတာ္မူေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးနည္းဆိုးညစ္မႈအားလံုးလည္း ပါ၀င္ေလသည္။

            ဤအေၾကာင္းအရာသည္ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚတြင္ ေယ႐ႈ၏ယဇ္ပူေဇာ္ခံျခင္း၌ အက်ဳံး၀င္သည္။ ေယ႐ႈကိုယ္တိုင္ မည္သည့္အျပစ္ကိုမွ် မက်ဴးလြန္ပါ။ ေဟရွာ၊ ၅၃း၉တြင္ ထိုပေရာဖက္၏အဆိုမွာ “ျပစ္မွားျခင္းကိုမျပဳ၊ သူ၏ႏႈတ္၌မုသာမရွိ” အပိုဒ္(၆) တြင္မူ၊ “ထာ၀ရဘုရားသည္ ခပ္သိမ္းေသာငါတို႔၏အျပစ္မ်ားကို (avon) သူ႔အေပၚ၌ တင္ေတာ္မူ ၏” ေယ႐ႈသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ဒုစ႐ိုက္အျပစ္မ်ားႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္႐ံုသာမဟုတ္ပါ။ ကိုယ္ ေတာ္သည္ ထိုဒုစ႐ိုက္အျပစ္၏ ဆိုးယုတ္ေသာအက်ဳိးဆက္ဟူသမွ်တို႔ကိုလည္း ခုခံေတာ္မူ သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ဒုစ႐ိုက္အျပစ္မ်ားကို မိမိတို႔အေပၚျပန္လည္မက်ေရာက္ႏိုင္ေအာင္၊ အျပစ္ေျဖရာဆိတ္ပမာ ကိုယ္ေတာ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားကို ယူေဆာင္သြားေလ သည္။

            ဤအေၾကာင္းအရာသည္ လက္၀ါးကပ္တိုင္၏ စစ္မွန္ေသာ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ အႀကံ အစည္ျဖစ္ပါသည္။ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ ဘိသိတ္ေပးေတာ္မူေသာ ဖလွယ္ျခင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ေပၚေလသည္။ ပထမတြင္၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ က်ဴးလြန္ေသာ ဒုစ႐ိုက္အျပစ္ အတြက္ ဘုရားသခင္ တရားစီရင္ေတာ္မူရာမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ဆိုးယုတ္ေသာ အက်ဳိး ဆက္ဟူသမွ်ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုယ္စား ေယ႐ႈသည္ ခံေတာ္မူေလၿပီ။ တစ္ဖန္၊ အလဲအလွယ္ျပဳ ကာ ဘုရားသခင္သည္ အျပစ္မဲ့ေသာ ေယ႐ႈ၏နာခံမႈမွ ရရွိလာသည့္ ေကာင္းက်ဳိးဟူသမွ် ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ေပးသနားေတာ္မူပါသည္။

            ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေပၚ က်ေရာက္လာမည့္ အက်ဳိးနည္းမႈ၊ ဆိုးယုတ္မႈမ်ားသည္ ေယ႐ႈ အေပၚသို႔ က်ေရာက္ျခင္းအားျဖင့္ ေယ႐ႈ၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ေပးအပ္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ထာ၀ရမွ်တျခင္းကို အေလွ်ာ့ေပးျခင္းမရွိဘဲ ခရစ္ ေတာ္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ေပးႏိုင္စြမ္းရွိေတာ္မူပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ဒုစ႐ိုက္အျပစ္အတြက္ တရားသျဖင့္ ခ်မွတ္သည့္ အျပစ္ဒဏ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကုိယ္စား ေယ႐ႈခံေတာ္မူၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။

            ဤအမႈအရာအားလံုးသည္ တိုင္းတာ၍မရေသာ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္ ေၾကာင့္သာ ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္ရာ ယံုၾကညည္ျခင္းတစ္ခုတည္းျဖင့္ ရယူႏိုင္ပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် ဤေက်းဇူးေတာ္ကို ရထိုက္ရန္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါ။

            သမၼာက်မ္းသည္ ဖလွယ္ျခင္းအသြင္အျပင္အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္အသံုး၀င္သည့္ နယ္ပယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ကို ေဖာ္ျပပါသည္။ အခ်င္းအရာတစ္ခုစီတြင္ မည္သုိ႔ျဖစ္ေစကာမူ၊ တူညီေသာ အေျခခံမူသည္ ဤေကာင္းျမတ္ျခင္းကိုသာ ေဆာင္ေနသည္။ ဆိုးရြားေသာ အမႈသည္ ေယ႐ႈအေပၚ က်ေရာက္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေကာင္းျမတ္ျခင္းကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လက္ခံ ယူရန္အေၾကာင္း ျဖစ္ေစေလသည္။

            ဖလွယ္ျခင္းအသြင္အျပင္ ပထမႏွစ္ရပ္ကို ေဟရွာယ၊၅၃း၄-၅ တြင္ ဤကဲ့သို႔ေဖာ္ ျပထားပါသည္။

            ထိုသူသည္ ငါတို႔အနာေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားကို ယူတင္ေဆာင္ရြက္ေလ၏။ (အနာ ေရာဂါႏွင့္စိတ္ေ၀ဒနာခံစားျခင္း၊ ဒဏ္ခတ္ေတာ္မူျခင္းကို၎၊ ဘုရားသခင္ ဆံုးမ၍ႏွိမ့္ခ် ေတာ္မူျခင္းကို၎ ခံရေသာသူျဖစ္သည္ဟု ငါတို႔သည္ ထင္မွတ္ၾကၿပီ။ ထုိသူသည္ ငါတို႔ လြန္က်ဴးျခင္းအျပစ္မ်ားေၾကာင့္ နာက်င္စြာ ထိုးျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံေလ၏။ ငါတို႔၏ ၿငိမ္ သက္ခ်မ္းသာျခင္းကို ျဖစ္ေစေသာ ဆံုးမျခင္း(ဒဏ္ခတ္ျခင္း)သည္ သူ႔အေပၚသို႔ေရာက္၍ သူခံရေသာဒဏ္ခ်က္(ဒဏ္ရာမ်ား)အားျဖင့္ ငါတို႔သည္ အနာေပ်ာက္လ်က္ရွိၾက၏။

            ဤေနရာတြင္ တစ္ခ်က္မွာ ၀ိညာဥ္ေရးႏွင့္သက္ဆုိင္၍ အျခားတစ္ခ်က္မွာ ကိုယ္ ကာယႏွင့္သက္ဆိုင္သည္။ ၀ိညာဥ္ေရးဖက္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လြန္က်ဴးေသာအျပစ္မ်ားအတြက္ ခံထိုက္ေသာျပစ္ဒဏ္ကို ေယ႐ႈခုခံေပးျခင္း၏အက်ဳိးအာနိသင္ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔အျပစ္မ်ား ကို ေျဖလႊတ္ျခင္းခံ၍ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သင့္ျမတ္ႏိုင္ရန္ျဖစ္သည္ (ေရာ၊၅း၁ကိုၾကည့္ရန္)။ ကိုယ္ကာယဘက္တြင္မူ ေယ႐ႈသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အနာ ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားကို ယူတင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ခံရေသာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အနာေရာဂါၿငိမ္းရမည့္အေၾကာင္းျဖစ္လာသည္။

            ကိုယ္ကာယပိုင္းဖလွယ္ျခင္း အက်ဳံး၀င္သည့္အေၾကာင္းကို ဓမၼသစ္က်မ္းတြင္ က်မ္းပိုဒ္ႏွစ္ပိုဒ္မွ အတည္ျပဳသည္။ ရွင္မႆဲ၊၈း၁၆-၁၇ သည္ ေဟရွာယ၊ ၅၃း၄ကို ရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္ၿပီး ေယ႐ႈသည္ “ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အနာေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားကို ယူတင္ေဆာင္ရြက္ ေလသည္”ဟု ပေရာဖက္ေဟရွာယ ေဟာဖူးေသာစကားျပည့္စံုျခင္းကို  မွတ္တမ္းတင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဟရွာယေျပာေသာစကားဟူမူကား၊ -

            “ထိုသူသည္ ငါတို႔အနာေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားကို ယူတင္ေဆာင္ရြက္ေလ၏။”

            တဖန္၊ ၁ေပ၊၂း၂၄ တြင္ တမန္ေတာ္ရွင္ေပတ႐ုက ေဟရွာယ၊ ၅၃း၅-၆ ကို ရည္ ညႊန္းျခင္းျဖစ္ၿပီး ေယ႐ႈအေၾကာင္းေရးထားပံုမွာ -

            “ငါတုိ႔သည္ အျပစ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာအရာ၌ အေသျဖစ္၍ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအရာ၌ အသက္ရွင္ေစမည္အေၾကာင္း၊ ငါတို႔အျပစ္မ်ားကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ သစ္တိုင္ေပၚမွာ ခံေတာ္ မူၿပီ၊ ဒဏ္ခ်က္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ သင္တို႔သည္ အနာေပ်ာက္လ်က္ရွိၾက၏။”

            အထက္တြင္ ေဖာ္ျပေသာအဆိုးအေကာင္းႏွစ္ရပ္ ဖလွယ္ျခင္းအေၾကာင္းကို ေအာက္ပါအတိုင္းေပါင္းစပ္ႏိုင္ပါသည္။

            ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အျပစ္ေျဖလႊတ္ႏိုင္အံ့ေသာငွါ ေယ႐ႈသည္ ဒဏ္ခတ္ေတယ္မူုျခင္းခံရ ၏။

            ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အနာေရာဂါၿငိမ္းႏိုင္အ့ံေသာငွါ ေယ႐ႈသည္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ခံေတာ္မူ ၏။

            ဖလွယ္ျခင္း၏တတိယအသြင္အျပင္တစ္ခုကို ေဟရွာယက ၅၃း၁၀ တြင္ ဤကဲ့သို႔ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထာ၀ရဘုရားသည္ ေယ႐ႈ၏အသက္ကို အျပစ္ေျဖေသာယဇ္ျဖစ္ေစ ေတာ္မူသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာကို ေမာေရွေခတ္က အျပစ္ေျဖေသာ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းပံုစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျပန္လည္သတိရျခင္းအားျဖင့္ နားလည္ရပါမည္။ အျပစ္က်ဴးလြန္သူသည္ သူ႔ ယဇ္ေကာင္အတြက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ထံသို႔ သိုးျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ျဖစ္ေစ၊ ႏြားျဖစ္ေစ၊ အျပစ္ ကင္းေသာအျခားအေကာင္တစ္ေကာင္ေကာင္ကို ယူလာရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ထုိသူသည္ ယဇ္ေကာင္အေပၚတြင္ သူက်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ဒုစ႐ိုင္အျပစ္ကို ၀န္ခံ၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္သည္ တဖန္ ထုိသူ၀န္ခံေသာအျပစ္ကို လူမွ တိရစၧာန္သို႔ လႊဲေျပာင္းလကၡဏာျပဳပါသည္။ တဖန္ ထိုတိရစၧာန္ကို သတ္ပါလိမ့္မည္။ ဤကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ထိုတိရစၧာန္သည္ အျပစ္ က်ဴလြန္သူ၏ကိုယ္စားအျပစ္ဒဏ္ခံသည္သို႔မဟုတ္ အျပစ္က်ဴးလြန္သူ ခံရမည့္အျပစ္ဒဏ္ သည္ ထိုယဇ္ေကာင္ အေပၚသို႔ လႊဲေျပာင္းၿပီးၿပီဟု သေဘာထားပါသည္။

+ + + + + + 

ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါမည္။ 

+ + + + + 

မွတ္ခ်က္=

အသက္တာေျပာင္းလဲေစေသာ

၀ိညာဥ္ေရးရာ တန္ခိုေတာ္

(DerekPrince) မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္