စစ္ေျမျပင္ႏွင့္ စစ္လက္နက္မ်ား

အခန္း (၄)

စစ္ေျမျပင္ႏွင့္ စစ္လက္နက္မ်ား

            ၀ိညာဥ္တိုက္ပြဲႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနသည့္အရာႏွစ္ခုကို ဆက္ၿပီးၾကည့္ၾကပါစို႔။ ပထမအရာမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အသံုးျပဳေသာ လက္နက္စံုျဖစ္ၿပီး၊ ဒုတိယအရာမွာ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား ေသာ စစ္ေျမျပင္ျဖစ္သည္။ ဤအရာႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကို ေကာရိႏၲဳဩ၀ါဒစာဒုတိယေစာင္ ၁၀း၃-၅ တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

“အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဟူမူကား၊ ငါတို႔သည္ လူဇာတိ၌က်င္လည္ေသာ္လည္း၊ ဇာတိပကတိ အလိုသို႔လိုက္၍ စစ္တိုက္ၾကသည္မဟုတ္။ ငါတို႔စစ္တိုက္၍သံုးစြဲေသာ လက္နက္သည္ ဇာတိကပတိလက္နက္မဟုတ္၊ ဘုရားသခင္၏တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ၿမိဳ႕႐ိုးၿမိဳ႕ျပတို႔ကို ပယ္ဖ်က္ ႏိုင္ေသာလက္နက္ျဖစ္၏။” (၂ေကာ၊ ၁၀း၃-၄)

            ရွင္ေပါလုေျပာသည္မွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ လူ႔ဇာတိ၌ က်င္လည္ေနထိုင္ၾကၿပီး စစ္ပြဲ တစ္ပြဲတြင္ ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ေနၾကပါသည္။ ထိုစစ္ပြဲသည္ ဇာတိပကတိစစ္ပြဲမဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အသံုးျပဳေသာ လက္နက္သည္ စစ္ပြဲ၏သေဘာသဘာ၀ ႏွင့္ သက္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ တိုက္ေသာစစ္ပြဲသည္ ေသြးသားလက္နက္မ်ား ကို အသံုးျပဳၾကရပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ယခု ကၽြႏ္ုပ္တို႔ပါ၀င္ေနေသာစစ္ပြဲသည္ ၀ိညာဥ္နယ္ ပယ္တြင္ရွိၿပီး ၀ိညာဥ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ အသံုးျပဳေသာလက္နက္မ်ားသည္လည္း ၀ိညာဥ္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ လက္နက္မ်ားျဖစ္ရပါမည္။ (၂ ေကာ၊ ၁၀း၄-၅^ခ)။

“ငါတို႔စစ္တိုက္၍ သံုးစြဲေသာလက္နက္သည္ ဇာတိပကတိလက္နက္မဟုတ္၊ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ၿမိဳ႕႐ိုးၿမဳိ႕ျပတို႔ကို ၿဖိဳဖ်က္ႏိုင္ေသာ လက္နက္ျဖစ္၏။ ခပ္သိမ္းေသာစိတ္တို႔ ကို ဘမ္းသြားခ်ဳပ္ထားလ်က္၊ ခရစ္ေတာ္၏စကားကို နားေထာင္ေစၾက၏။”

            ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ လက္နက္စံုသည္ စစ္ပြဲႏွင့္သင့္ေလ်ာ္ၿပီး ရန္သူ၏အမာခံတပ္မ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရာ၌ အသုံးျပဳၾကပါသည္။ ေဖာ္ျပၿပီးခဲ့သည့္အတိုင္း စစ္ပြဲသည္ ၀ိညာဥ္စစ္ ပြဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လက္နက္မ်ားသည္လည္း စစ္နယ္ပယ္ႏွင့္ဆီေလ်ာ္သည့္ ၀ိညာဥ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ လက္နက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ကၽြႏ္ုပ္အဓိက ေဖာ္ျပလိုသည့္ လက္နက္မ်ားႏွင့္ ပတ္ သက္၍ အုပ္စု (၂) စု ခြဲထားပါသည္။ ပထမအုပ္စုမွာ “ခုခံကာကြယ္မႈအတြက္ စစ္လက္ နက္မ်ား” ျဖစ္ၿပီး ဒုတိယအုပ္စုမွာ “တိုက္ခိုက္မႈအတြက္ လက္နက္မ်ားျဖစ္သည္။

            ကၽြႏ္ုပ္တို႔သိမွတ္ရန္ လိုအပ္ေသာေနာက္အခ်က္တစ္ခုမွာ မည္သည့္ေနရာ၌ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေနသည္ဟူေသာအခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ စစ္ေျမျပင္အေၾကာင္းကို ေျပာျပရာ၌ ရွင္ေပါလုက စကားအမ်ဳိးမ်ဳိးကို အသံုးျပဳထားပါသည္။ တခ်ဳိ႕ကို ေရြးထုတ္ၿပီး ေဖာ္ျပရပါက စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ား၊ ဆင္ျခင္တံုတရားမ်ား၊ ေတြးဆမွန္းဆျခင္းမ်ား၊ ဆင္ျခင္တတ္ျခင္း မ်ား၊ ေတြးေခၚမႈမ်ားႏွႈ့္ အသိတရားတို႔ျဖစ္သည္။ ေဖာ္ျပထားေသာ စကားလံုးတိုင္းသည္ နယ္ပယ္တစ္ခုကို ညႊန္းထားေၾကာင္း သတိျပဳမိၾကပါလိမ့္မည္။ ၎နယ္ပယ္မွာ စိတ္နယ္ ပယ္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္ေျမျပင္သည္ စိတ္နယ္ပယ္ထဲမွာသာရွိေၾကာင္း လံုး၀သိရွိ နားလည္ဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ စာတန္သည္ လူမ်ား၏စိတ္ကို ဆြဲေဆာင္ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး အျပင္း အထန္ လႈပ္ရွားပါသည္။ လူမ်ား၏စိတ္ထဲတြင္ ေျခကုပ္ယူၿပီး ခိုင္မာေသာခံတပ္တစ္ခုကို တည္ေဆာက္လ်က္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ကိုယ္စားရပ္တည္သူမ်ားအေနႏွင့္ ၀ိညာဥ္ေရးရာလက္နက္မ်ားကို စြဲကိုင္ၿပီး ရန္သူကို ၿဖိဳဖ်က္ရန္ႏွင့္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းခံေနရ သည့္ လူသားမ်ား၏စိတ္ကို လႊတ္ေျမာက္ေစၿပီး ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္၏ စကားေတာ္ကို နား ေထာင္လိုက္ေလွ်ာက္သူမ်ား ျဖစ္လာေစဖို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ တုန္လႈပ္ ဖြယ္ေကာင္းေသာ တာ၀န္တစ္ခု မျဖစ္ေပဖူးလား။

            စာတန္သည္ တမင္ရည္ရြယ္ၿပီး စည္းစနစ္က်စြာျဖင့္ လူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ အခိုင္ အမာခံတပ္ကို တည္ေဆာက္ထားပါသည္။ ထိုသို႔ျပဳျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ တရားေတာ္ႏွင့္ ဧ၀ံေဂလိတရားကို တြန္းလွန္ဆန္႔က်င္ၿပီး တားဆီးမႈျပဳထားပါသည္။

            သမၼာက်မ္းက ညႊန္းထားေသာ လူ၏စိတ္နယ္ပယ္ထဲ၌ ခံတပ္အမ်ဳိးအစားကို အသံုးမ်ားသည္ အဂၤလိပ္စကားလံုး(၂)လံုးႏွင့္ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ ထုိေ၀ါဟာရႏွစ္ခုလံုးမွာ (Prejudice)စိတ္အစြဲအလမ္းႏွင့္ (preconception)ႀကိဳတင္တြက္ဆျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ နည္းအားျဖင့္ ရွင္းလင္းစြာ မသိခဲ့ေသာအရာတစ္ခုကို မွားသည္ဟု တထစ္ခ်ယံုၾကည္မိျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ အရာတစ္ခုကို ေသခ်ာစြာ မစဥ္းစားမိဘဲ အႏၲရာယ္ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု တြက္ဆျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအယူအဆမ်ဳိးသည္ ေလာကသားမ်ား၌ သာမက ဘာသာေရး အသိုင္းအ၀ိုင္းတြင္လည္း ထင္ရွားလ်က္ရွိပါသည္။ ဘာသာေရး အသိုင္းအ၀ိုင္းတြင္မူ မၾကားဖူးခဲ့ေသာအရာမ်ားကို မယံုသကၤာေၾကာက္ရြံ႕သည့္ ပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ ႐ႈျမင္ေလ့ရွိၾကသည္။

            စိတ္အစြဲအလမ္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အျခားဥပမာတစ္ခုကို ထင္ရွားေက်ာ္ေစာ သည့္ အဆိုအမိန္႔တစ္ခုအားျဖင့္ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ “အမွန္ျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ငါတို႔မ႐ႈပ္ေထြး ေစႏွင့္။ ငါ့စိတ္ထဲမွာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲေနရာယူတာတစ္ခုရွိတယ္။” ထိုအရာကို စိတ္အစြဲအလမ္းဟု ေခၚသည္။ လူတစ္ဦး၏ စိတ္ထဲတြင္ ႀကိဳတင္ၿပီး တစ္ခုခုက စြဲၿမဲေနရာယူထားၿပီးသားျဖစ္ေန ပါက အမွန္တရား၊ အမွန္ျဖစ္ရပ္မ်ား၊ မွန္ကန္ျပည့္စံုေသာသက္ေသအေထာက္အထားမ်ား၊ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားျဖစ္ပါေသာ္လည္း ေျပာင္းလဲေစႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။

            သို႔ေသာ္ ၀ိညာဥ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လက္နက္အားျဖင့္သား ဤကဲ့သို႔ အခိုင္အမာတပ္စြဲ ထားေသာအရာအားလံုးကို ခ်ဳိးဖ်က္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ လူမ်ား၌ စိတ္အစြဲအလမ္းႏွင့္ ႀကိဳတင္ယူဆထားသည့္ အေတြးအေခၚမ်ားက လႊမ္းမိုးၿပီး ခိုင္းေစျခင္းကို ခံေနရေသာ ေၾကာင့္ မၾကာခဏဆိုသလို ပ်က္စီးရာလမ္းသို႔ ပို႔ေဆာင္သြားေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔စိတ္ကို အထူးေတြ႕ထိသည့္ ဥပမာတစ္ခုကို ေဖာ္ျပလိုပါသည္။

            အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရးစစ္ပြဲအတြင္းကျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္စစ္သားမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား တိုက္ခိုက္ေနၾကသည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္ဘင္ ခရာတီးၿပီး စစ္ပြဲခ်ီတက္သြားမည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္လက္ေျဖာင့္တပ္သားမ်ား အေနျဖင့္ ရြံ႕ႏံြေတာထဲ သစ္ပင္မ်ားၾကားတြင္ ပုန္းေအာင္းၿပီး အဂၤလိပ္စစ္သားမ်ားကို ပစ္ သတ္ၾကရန္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က အဂၤလိပ္စစ္သားမ်ား အျခားနည္းလမ္းျဖင့္ စစ္တိုက္မႈ ကို လက္မခံႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။ ထိုစိတ္အစြဲအလမ္းႏွင့္ အေတြးအေခၚဟုေခၚေသာ စိတ္ထဲတြင္ အခိုင္အမာတပ္စြဲမႈတရားမ်ားေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စစ္သားေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔သည္ မေသ သင့္ဘဲ ေသဆံုးခဲ့ၾကရပါသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္သည္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာအစြဲအလမ္းက လူမ်ားကို ပ်က္စီးရာသို႔ ပို႔ေဆာင္သည္ဟူေသာ သာဓကတစ္ခုျဖစ္သည္။

            လူမ်ား၏စိတ္ကို ဖမ္းခ်ဳပ္ထားသည့္ စိတ္အစြဲအလမ္း၏ အျခားဥပမာတခ်ဳိ႕မွာ ဘာသာေရးအယူ၀ါဒ လြဲမွားမႈမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား၊ လူမ်ဳိးေရးအစြဲအလမ္းမ်ား စသည္တို႔ျဖစ္သည္။ ဤအရာမ်ားကို ၀န္ခံၾကသည့္ ခရစ္ယာန္တခ်ဳိ႕ မၾကာခဏေတြ႕ရ သည္။ မၾကာေသးေသာအခ်ိန္က ကၽြႏ္ုပ္အာဖရိကႏိုင္ငံတြင္ တရားေဟာေျပာခဲ့ပါသည္။ အထြဋ္အျမတ္အာဏာစက္မ်ားအေၾကာင္းႏွင့္ ၀ိညာဥ္တိုက္ပြဲအေၾကာင္းကို ဆင္ျခင္ေတြး ေတာမႈျပဳခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္ကလည္း ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံတစ္ခုလံုးအေပၚ လႊမ္းမိုး ခ်ဳပ္ကိုင္ေနေသာအရာကို ကၽြႏ္ုပ္အား ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ထိုအရာမွာ “အယူသည္းျခင္း၊ တစ္ ယူသန္ျခင္း” ျဖစ္သည္။ အဘိဓာန္စာအုပ္ကို ကၽြႏ္ုပ္လွန္ၾကည့္ေသာအခါ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆို ထားသည္မွာ “တစ္ခုခုကို ကိုင္ဆြဲထားျခင္း၊ က်ဳိးေၾကာင္းမဆင္ျခင္မႈ၊ ႐ႈေထာင့္အခ်ိဳ႕တြင္ မွ်တစြာခံယူမႈမရွိျခင္း”တို႔ျဖစ္သည္။

            ကၽြႏ္ုပ္ တရားေဟာၿပီးေနာက္ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံတြင္ ေမြးဖြားၿပီး ထိုႏိုင္ငံ အေၾကာင္းကို ေကာင္းစြာနားလည္သည့္ အမႈေတာ္ေဆာင္တစ္ဦးက ကၽြႏု္ပ္ဆီလာၿပီး “ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ၏ျပႆနာမ်ားကိုေတာ့ ဒီထက္ပိုၿပီးေကာင္းေအာင္ ေျပာလို႔မရဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘာသာေရးအယူသည္းမႈေတြ၊ လူမ်ဳိးေရးႏွင့္ ဂိုဏ္းဂဏအယူသည္းမႈ ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံဟာ စကာေပါက္လိုျဖစ္ေနတယ္” ဟု ေျပာျပသြားပါသည္။ ေတာင္အာဖရိကလူ မ်ဳိးမ်ားသည္ လူတစ္ဦးခ်င္းအေနႏွင့္ ခင္မင္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ လူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ၾက သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၌ရွိေသာ သီးျခားအမ်ဳိးအစားျဖစ္သည့္ စိတ္အစြဲအလမ္းကို ေျပာျပ ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ (၂ေကာ၊၄း၄)တြင္ “ထိုသို႔ယံုၾကည္သူတို႔အား ဘုရားသခင္၏ ပံုသ႑ာန္ေတာ္တည္းဟူေသာ ခရစ္ေတာ္၏ဘုန္းအသေရႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဧ၀ံေဂလိတရား ၏ အေရာင္သည္ အလင္းကို မေပးေစျခင္းငွာ၊ ဤေလာကကို အစိုးရေသာဘုရားသည္ သူတို႔၏ ဥာဏ္မ်က္စိကို ကြယ္ေစ၏”

            လူ၏စိတ္နယ္ပယ္ထဲတြင္ စိတ္အစြဲအလမ္းရွိျခင္းႏွင့္ အယူသည္းျခင္းတို႔သိမ္းပိုက္ ျခင္းသည္ ဧ၀ံေဂလိတရား၏ အလင္းေရာင္ကို မျမင္ႏိုင္ရန္ လူတို႔၏ ၀ိညာဥ္မ်က္စိကို ကြယ္ေစပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုလူမ်ဳိးကို လြတ္ျခင္းအခြင့္ရႏိုင္ေစဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းသည္ ၀ိညာဥ္ေရးရာလက္နက္ကို အသံုးျပဳၿပီး တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းရန္ပင္ျဖစ္သည္။