ရွံဆုန္ ၃

Zawgyi -

တရားသူႀကီးမွတ္စာ ၁၅

1. ေနာက္တဖန္ ဂ်ဳံစပါးရိတ္ရာ ကာလ၌ ရွံဆုန္သည္ ဆိတ္သငယ္ပါလ်က္၊ မိမိမယားကို ၾကည့္ရွုျခင္းငွါ သြား၍၊ သူ႔အခန္းထဲမွာ သူႏွင့္အတူ အိပ္မည္ဟု ႀကံေသာ္၊ ေယာကၡမသည္ ဆီးတား၍၊ 
2. သင္သည္ ငါ့သမီးကို ဆက္ဆက္ မုန္းသည္ဟု ငါအထင္ေရာက္ေသာေၾကာင့္၊ သင့္အေပါင္းအေဘာ္ အား ငါေပးစားၿပီ။ သူ႔ညီမသည္ သူ႔ထက္သာ၍ လွသည္ မဟုတ္ေလာ။ အစ္မ၏ကိုယ္စား ညီမကို ယူပါေတာ့ဟု ဆို၏။ 
3. ထိုအမွုကို ေထာက္၍ ရွံဆုန္က၊ ငါသည္ ဖိလိတၱိလူတို႔၌ အျပစ္ျပဳေသာ္လည္း၊ သူတို႔သည္ ငါ့ကို အျပစ္တင္စရာမရွိဟု ဆိုသည္ႏွင့္အညီ၊ 
4. သြား၍ ေျမေခြးသုံးရာတို႔ကို ဘမ္းၿပီးမွ၊ ေျမေခြးအၿမီးတခုႏွင့္ တခုကို ေပါင္းလ်က္၊ အၿမီးႏွစ္ခုၾကား၌ မီးရွူးကို စည္း၍၊ 
5. မီးရွူးတို႔ကို မီးညႇိသျဖင့္ ဖိလိတၱိလူတို႔ စပါးလယ္ထဲသို႔ လႊတ္လိုက္၍ စပါးပင္ကို၎၊ ေကာက္လွိုင္းကို ၎၊ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္၊ သံလြင္ဥယ်ာဥ္တို႔ကို၎ မီးေလာင္ေလ၏။ 
6. ဖိလိတၱိလူတို႔ကလည္း၊ ဤအမွုကို အဘယ္သူျပဳသနည္းဟု ေမးျမန္းေသာ္၊ တိမနတ္ၿမိဳ႕သား၏ သားမက္ ရွံဆုန္ျပဳၿပီ။ သူ၏မယားကို သူ၏အေပါင္းအေဘာ္အား ေပးစားၿပီတကားဟု ျပန္ေျပာလၽွင္၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ လာ၍ ထိုမိန္းမႏွင့္ သူ၏အဘကို မီးရွို႔ၾက၏။ 
7. ရွံဆုန္ကလည္း၊ ထိုသို႔ ျပဳေသာေၾကာင့္ ငါသည္ စိတ္ေျပေအာင္ ျပဳမည္။ စိတ္ေျပၿပီးမွ ၿငိမ္သက္စြာ ေနမည္ဟု ဆိုလ်က္၊ 
8. သူတို႔ကို ႀကီးစြာေသာ လုပ္ႀကံျခင္းအားျဖင့္ တၿပိဳင္နက္ ရိုက္သတ္ၿပီးလၽွင္ ဧတံေက်ာက္ထိပ္သို႔ သြား၍ ေန၏။
9. တဖန္ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ ယုဒျပည္သို႔ ခ်ီသြား၍ တပ္ခ်သျဖင့္၊ ေလဟိအရပ္၌ အႏွံ့အျပားေနၾက၏။ 
10. ယုဒလူတို႔ကလည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ခ်ီလာၾကသနည္းဟု ေမးေသာ္၊ ငါတို႔၌ ရွံဆုန္ျပဳသကဲ့သို႔ သူ႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္၍ ျပဳျခင္းငွါ ခ်ီလာသည္ဟု ျပန္ေျပာၾက၏။ 
11. ထိုအခါ ယုဒလူသုံးေထာင္တို႔သည္ ဧတံေက်ာက္ထိပ္သို႔ သြား၍၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ ငါတို႔သခင္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို သင္မသိသေလာ။ သင္သည္ ငါတို႔၌ အဘယ္သို႔ ျပဳသနည္းဟု ေမးေသာ္၊ ငါ၌ သူတို႔ျပဳသကဲ့သို႔ သူတို႔၌ ငါျပဳၿပီဟု ျပန္ေျပာ၏။ 
12. သူတို႔ကလည္း၊ သင့္ကို ခ်ည္ေႏွာင္၍ ဖိလိတၱိလူတို႔လက္သို႔ အပ္ျခင္းငွါ ယခု ငါတို႔ လာၾကၿပီဟုဆိုေသာ္၊ ရွံဆုန္က၊ သင္တို႔သည္ ကိုယ္တိုင္ ငါ့ကို မလုပ္ႀကံပါဟု က်ိန္ဆိုၾကေလာ့ဟု ဆိုလၽွင္၊ 
13. သူတို႔က၊ ငါတို႔သည္ မလုပ္ႀကံပါ။ က်ပ္က်ပ္ခ်ည္ေႏွာင္၍ သူတို႔လက္၌ အပ္မည္။ အကယ္စင္စစ္ ကိုယ္တိုင္သင့္ကို မသတ္ပါဟုဆိုလ်က္ ႀကိဳးသစ္ႏွစ္စင္းျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္၍ ေက်ာက္ေပၚက ေဆာင္ခဲ့ၾက၏။ 
14. ေလဟိအရပ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။ ထာဝရဘုရား၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔အေပၚမွာ သက္ေရာက္သျဖင့္၊ သူ႔လက္၌ ခ်ည္ေသာ ႀကိဳးတို႔သည္ မီးထိေသာ ပိုက္ဆန္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ အခ်ည္အေႏွာင္ကၽြတ္ေလ၏။ 
15. သူသည္လည္း ျမည္းေမးရိုးလတ္လတ္ကို ေတြ႕၍ ကိုင္ယူၿပီးလၽွင္ လူတေထာင္တို႔ကို သတ္ေလ၏။ 
16. သတ္ၿပီးလၽွင္ ျမည္းေမးရိုးျဖင့္ အပုံပုံ၊ ျမည္းေမးရိုးျဖင့္ လူတေထာင္ကို ငါသတ္ေလၿပီဟု ဆိုေသာေနာက္၊ 
17. ျမည္းေမးရိုးကို ပစ္လိုက္၍၊ ထိုအရပ္ကို ရာမတ္ေလဟိအမည္ျဖင့္ တြင္ေလ၏။ 
18. အလြန္ေရငတ္၍ ထာဝရဘုရားကို ဆုေတာင္းလ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဤႀကီးစြာေသာ ကယ္တင္ျခင္း ကို ကိုယ္ေတာ္၏ကၽြန္လက္၌ ေပးေတာ္မူၿပီးမွ၊ ယခု အကၽြန္ုပ္သည္ ေရငတ္သျဖင့္ ေသ၍ အေရဖ်ား လွီးျခင္းကို မခံေသာ လူတို႔လက္သို႔ ေရာက္ရပါမည္ေလာဟု ေလၽွာက္ေသာ္၊ 
19. ေလဟိအရပ္၌ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းရာကို ဘုရားသခင္ေဖာက္ေတာ္မူ၍ ေရထြက္ေလ၏။ သူသည္ ေရကို ေသာက္သျဖင့္ အသက္ရွူျပန္၍ အားျဖည့္ေလ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ထိုခ်ိဳင့္ဝွမ္းရာကို အဟေကၠာရအမည္ျဖင့္ တြင္၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ေလဟိအရပ္၌ ရွိသတည္း။ 
20. ရွံဆုန္သည္လည္း ဖိလိတၱိလူတို႔လက္ထက္ ဣသေရလအမ်ိဳးကို အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ အုပ္စိုးေလ၏။

---

Unicode -

တရားသူႀကီးမွတ္စာ ၁၅

1. ေနာက္တဖန္ ဂ်ဳံစပါးရိတ္ရာ ကာလ၌ ရွံဆုန္သည္ ဆိတ္သငယ္ပါလ်က္၊ မိမိမယားကို ၾကည့္ရွုျခင္းငွါ သြား၍၊ သူ႔အခန္းထဲမွာ သူႏွင့္အတူ အိပ္မည္ဟု ႀကံေသာ္၊ ေယာကၡမသည္ ဆီးတား၍၊ 
2. သင္သည္ ငါ့သမီးကို ဆက္ဆက္ မုန္းသည္ဟု ငါအထင္ေရာက္ေသာေၾကာင့္၊ သင့္အေပါင္းအေဘာ္ အား ငါေပးစားၿပီ။ သူ႔ညီမသည္ သူ႔ထက္သာ၍ လွသည္ မဟုတ္ေလာ။ အစ္မ၏ကိုယ္စား ညီမကို ယူပါေတာ့ဟု ဆို၏။ 
3. ထိုအမွုကို ေထာက္၍ ရွံဆုန္က၊ ငါသည္ ဖိလိတၱိလူတို႔၌ အျပစ္ျပဳေသာ္လည္း၊ သူတို႔သည္ ငါ့ကို အျပစ္တင္စရာမရွိဟု ဆိုသည္ႏွင့္အညီ၊ 
4. သြား၍ ေျမေခြးသုံးရာတို႔ကို ဘမ္းၿပီးမွ၊ ေျမေခြးအၿမီးတခုႏွင့္ တခုကို ေပါင္းလ်က္၊ အၿမီးႏွစ္ခုၾကား၌ မီးရွူးကို စည္း၍၊ 
5. မီးရွူးတို႔ကို မီးညႇိသျဖင့္ ဖိလိတၱိလူတို႔ စပါးလယ္ထဲသို႔ လႊတ္လိုက္၍ စပါးပင္ကို၎၊ ေကာက္လွိုင္းကို ၎၊ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္၊ သံလြင္ဥယ်ာဥ္တို႔ကို၎ မီးေလာင္ေလ၏။ 
6. ဖိလိတၱိလူတို႔ကလည္း၊ ဤအမွုကို အဘယ္သူျပဳသနည္းဟု ေမးျမန္းေသာ္၊ တိမနတ္ၿမိဳ႕သား၏ သားမက္ ရွံဆုန္ျပဳၿပီ။ သူ၏မယားကို သူ၏အေပါင္းအေဘာ္အား ေပးစားၿပီတကားဟု ျပန္ေျပာလၽွင္၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ လာ၍ ထိုမိန္းမႏွင့္ သူ၏အဘကို မီးရွို႔ၾက၏။ 
7. ရွံဆုန္ကလည္း၊ ထိုသို႔ ျပဳေသာေၾကာင့္ ငါသည္ စိတ္ေျပေအာင္ ျပဳမည္။ စိတ္ေျပၿပီးမွ ၿငိမ္သက္စြာ ေနမည္ဟု ဆိုလ်က္၊ 
8. သူတို႔ကို ႀကီးစြာေသာ လုပ္ႀကံျခင္းအားျဖင့္ တၿပိဳင္နက္ ရိုက္သတ္ၿပီးလၽွင္ ဧတံေက်ာက္ထိပ္သို႔ သြား၍ ေန၏။
9. တဖန္ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ ယုဒျပည္သို႔ ခ်ီသြား၍ တပ္ခ်သျဖင့္၊ ေလဟိအရပ္၌ အႏွံ့အျပားေနၾက၏။ 
10. ယုဒလူတို႔ကလည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ခ်ီလာၾကသနည္းဟု ေမးေသာ္၊ ငါတို႔၌ ရွံဆုန္ျပဳသကဲ့သို႔ သူ႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္၍ ျပဳျခင္းငွါ ခ်ီလာသည္ဟု ျပန္ေျပာၾက၏။ 
11. ထိုအခါ ယုဒလူသုံးေထာင္တို႔သည္ ဧတံေက်ာက္ထိပ္သို႔ သြား၍၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ ငါတို႔သခင္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို သင္မသိသေလာ။ သင္သည္ ငါတို႔၌ အဘယ္သို႔ ျပဳသနည္းဟု ေမးေသာ္၊ ငါ၌ သူတို႔ျပဳသကဲ့သို႔ သူတို႔၌ ငါျပဳၿပီဟု ျပန္ေျပာ၏။ 
12. သူတို႔ကလည္း၊ သင့္ကို ခ်ည္ေႏွာင္၍ ဖိလိတၱိလူတို႔လက္သို႔ အပ္ျခင္းငွါ ယခု ငါတို႔ လာၾကၿပီဟုဆိုေသာ္၊ ရွံဆုန္က၊ သင္တို႔သည္ ကိုယ္တိုင္ ငါ့ကို မလုပ္ႀကံပါဟု က်ိန္ဆိုၾကေလာ့ဟု ဆိုလၽွင္၊ 
13. သူတို႔က၊ ငါတို႔သည္ မလုပ္ႀကံပါ။ က်ပ္က်ပ္ခ်ည္ေႏွာင္၍ သူတို႔လက္၌ အပ္မည္။ အကယ္စင္စစ္ ကိုယ္တိုင္သင့္ကို မသတ္ပါဟုဆိုလ်က္ ႀကိဳးသစ္ႏွစ္စင္းျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္၍ ေက်ာက္ေပၚက ေဆာင္ခဲ့ၾက၏။ 
14. ေလဟိအရပ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။ ထာဝရဘုရား၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔အေပၚမွာ သက္ေရာက္သျဖင့္၊ သူ႔လက္၌ ခ်ည္ေသာ ႀကိဳးတို႔သည္ မီးထိေသာ ပိုက္ဆန္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ အခ်ည္အေႏွာင္ကၽြတ္ေလ၏။ 
15. သူသည္လည္း ျမည္းေမးရိုးလတ္လတ္ကို ေတြ႕၍ ကိုင္ယူၿပီးလၽွင္ လူတေထာင္တို႔ကို သတ္ေလ၏။ 
16. သတ္ၿပီးလၽွင္ ျမည္းေမးရိုးျဖင့္ အပုံပုံ၊ ျမည္းေမးရိုးျဖင့္ လူတေထာင္ကို ငါသတ္ေလၿပီဟု ဆိုေသာေနာက္၊ 
17. ျမည္းေမးရိုးကို ပစ္လိုက္၍၊ ထိုအရပ္ကို ရာမတ္ေလဟိအမည္ျဖင့္ တြင္ေလ၏။ 
18. အလြန္ေရငတ္၍ ထာဝရဘုရားကို ဆုေတာင္းလ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဤႀကီးစြာေသာ ကယ္တင္ျခင္း ကို ကိုယ္ေတာ္၏ကၽြန္လက္၌ ေပးေတာ္မူၿပီးမွ၊ ယခု အကၽြန္ုပ္သည္ ေရငတ္သျဖင့္ ေသ၍ အေရဖ်ား လွီးျခင္းကို မခံေသာ လူတို႔လက္သို႔ ေရာက္ရပါမည္ေလာဟု ေလၽွာက္ေသာ္၊ 
19. ေလဟိအရပ္၌ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းရာကို ဘုရားသခင္ေဖာက္ေတာ္မူ၍ ေရထြက္ေလ၏။ သူသည္ ေရကို ေသာက္သျဖင့္ အသက္ရွူျပန္၍ အားျဖည့္ေလ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ထိုခ်ိဳင့္ဝွမ္းရာကို အဟေကၠာရအမည္ျဖင့္ တြင္၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ေလဟိအရပ္၌ ရွိသတည္း။ 
20. ရွံဆုန္သည္လည္း ဖိလိတၱိလူတို႔လက္ထက္ ဣသေရလအမ်ိဳးကို အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ အုပ္စိုးေလ၏။

---

ရွံဆုန္ ၁  -  ရွံဆုန္ ၂  -  ရွံဆုန္ ၄