အာျဗဟံကို ဘုရားသခင္ေခၚျခင္း ၂

ကမာၻဦးက်မ္း ၁၅း ၁-၇

1. ထိုေနာက္မွ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အားျဖင့္၊ ထာ၀ရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ အာျဗံသုိ႔ေရာက္၍၊ အခ်င္းအာျဗံ၊ မစိုးရိမ္ႏွင့္။ ငါသည္ သင္၏အကြယ္အကာျဖစ္၏။ သင္၏အက်ဳိးသည္ အလြန္ႀကီးလွ၏ဟုမိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊-
2. အာျဗံက အရွင္ထာ၀ရဘုရား၊ အကၽြႏ္ုပ္သည္ သားမရွိဘဲ သြားရပါ၏။ ဤဒမာသက္ၿမိဳ႕သား ဧလ်ာဇာသည္ အကၽြႏ္ုပ္၏အေမြခံျဖစ္ရပါ၏။ သို႔ျဖစ္၍ အဘယ္ေက်းဇူးကို ျပဳေတာ္မူပါမည္နည္းဟု ေလွ်ာက္ဆုိ၏။-
3. တဖန္ အာျဗံက အကၽြႏု္ပ္အား အမ်ဳိးအႏႊယ္ကို ေပးေတာ္မမူပါ။ အကၽြႏု္ပ္၏အိမ္၌ဘြားေသာသူသည္ အကၽြႏ္ုပ္၏အေမြခံျဖစ္ရပါသည္တကားဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။
4. တဖန္ ထာ၀ရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေရာက္လာသည္ကား၊ ဤသူသည္ သင္၏အေမြခံမျဖစ္ရ။ သင္၏ကိုယ္ထဲက ထြက္ေသာသူသည္ သင္၏အေမြခံျဖစ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊-
5. အာျဗံကို ျပင္သို႔ ထုတ္ေဆာင္ေတာ္မူ၍၊ မုိဃ္းေကာင္းကင္ကိုေျမာ္ၾကည့္ေလာ့။ ၾကယ္မ်ားကိုေရတြက္ႏိုင္လွ်င္၊ ေရတြက္ေလာ့။ သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္သည္ ထိုသို႔ျဖစ္လိမ့္မည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။-
6. အာျဗံသည္ ထာ၀ရဘုရားကို ယံုၾကည္သည္ျဖစ္၍ သင္၏ယံုၾကည္ျခင္းကို ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကဲ့သို႔မွတ္ေတာ္မူ၏။
7. တဖန္၊ ငါသည္ ဤျပည္ကိုသင္အေမြခံစရာဘို႔၊ သင္အားေပးလိုေသာငွါ၊ ခါလဒဲျပည္သားတို႔ေနေသာ ဥရၿမဳိ႕မွ သင့္ကိုထုတ္ေဆာင္ေသာ ထာ၀ရဘုရားျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊-