ရွံဆုန္ ၄

Zawgyi -

တရားသူႀကီးမွတ္စာ ၁၆

1. ေနာက္တဖန္ ရွံဆုန္သည္ ဂါဇၿမိဳ႕သို႔ သြား၍ ျပည္တန္ဆာမိန္းမကို ေတြ႕ၿပီးလၽွင္ သူ႔ဆီသို႔ ဝင္၍ ေန၏။ ရွံဆုန္ေရာက္ေၾကာင္းကို ဂါဇၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ၾကားလၽွင္ ဝိုင္းထားလ်က္၊ ၿမိဳ႕တံခါးဝ၌ တညဥ့္လုံး ေခ်ာင္းေျမာင္းလ်က္၊ နံနက္မိုဃ္းလင္းေသာအခါ သူ႔ကို သတ္မည္ဟု ဆို၍ တညဥ့္လုံး ၿငိမ္သက္စြာ ေနၾက၏။ ရွံဆုန္သည္ သန္းေခါင္တိုင္ေအာင္ အိပ္ၿပီးမွ၊ သန္းေခါင္အခ်ိန္၌ ထ၍ ၿမိဳ႕တံခါးရြက္တို႔ကို၊ တံခါးတိုင္ ကန္႔လန္႔က်င္ႏွင့္တကြ ယူ၍ ပခုံးေပၚမွာ တင္လ်က္ ထမ္းသြား၍၊ ေဟျဗဳန္ၿမိဳ႕ေရွ႕၊ ေတာင္ေပၚ၌ ပစ္ထားေလ၏။
2. ေနာက္တဖန္ ေစာရက္ခ်ိဳင့္၌ေနေသာ ေဒလိလအမည္ရွိေသာ မိန္းမတေယာက္ကို ခ်စ္ျပန္၏။ 
3. ဖိလိတၱိမင္းတို႔သည္ ထိုမိန္းမဆီသို႔ လာ၍၊ ရွံဆုန္၌ ႀကီးေသာ ခြန္အားသည္ အဘယ္အရာအားျဖင့္ တည္သနည္း၊ သူ႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္၍ ႏွိပ္စက္ျခင္းငွါ အဘယ္သို႔ တတ္နိုင္မည္နည္းဟု သူ႔ကို ေခ်ာ့ေမာ့၍ စူးစမ္းပါ။ ငါတို႔သည္ ဝိုင္း၍ ေငြဆယ္တပိႆာကို ေပးမည္ဟု ဆိုၾက၏။ 
4. ေဒလိလကလည္း၊ သင္၌ႀကီးေသာ ခြန္အားသည္ အဘယ္အရာအားျဖင့္ တည္သည္ကို၎၊ သင့္ကို ႏွိပ္စက္ျခင္းငွါ အဘယ္သို႔ ခ်ည္ေႏွာင္ရမည္ကို၎ ေျပာပါဟု ရွံဆုန္အား ေတာင္းပန္ေသာ္၊ 
5. ရွံဆုန္က၊ တခါမၽွ မေသြ႕ေျခာက္ေသာ ေလၽွာ္ႀကိဳးစိမ္းခုနစ္စင္းႏွင့္ ငါ့ကို ခ်ည္ေႏွာင္လၽွင္ ငါ၌ ခြန္အားေလ်ာ့၍ အျခားေသာသူကဲ့သို႔ ငါျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေျပာဆို၏။ 
6. ထိုအခါ ဖိလိတၱိမင္းတို႔သည္ တခါမၽွ မေသြ႕ေျခာက္ေသာ ေလၽွာ္ႀကိဳးစိမ္းခုနစ္စင္းတို႔ကို ယူခဲ့၍၊ ထိုမိန္းမသည္ ရွံဆုန္ကို ခ်ည္ေႏွာင္ေလ၏။ 
7. ေယာက္်ားအခ်ိဳ႕တို႔သည္ ထိုမိန္းမ၏ အိပ္ခန္းထဲမွ ေခ်ာင္းေျမာင္းလ်က္ ေနသည္ျဖစ္၍ မိန္းမက၊ ရွံဆုန္၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ သင့္ကို တိုက္လာၾကသည္ဟုဆိုေသာ္၊ သူသည္ မီးထိေသာ ပိုက္ဆန္ခ်ည္ကဲ့သို႔ ထိုႀကိဳးတို႔ကို ျဖတ္ေလ၏။ သို႔ျဖစ္၍ သူ၏ခြန္အားကို မသိရၾက။ 
8. ေဒလိလကလည္း၊ သင္သည္ ငါ့ကို က်ီစား၍ မုသာကိုသာ ေျပာၿပီ။ သင့္ကို အဘယ္သို႔ ခ်ည္ေႏွာင္ ရမည္ကို ယခုေျပာပါဟု ရွံဆုန္အား ေတာင္းပန္ေသာ္၊ 
9. သူက၊ မသုံးဘူးေသာ ႀကိဳးသစ္ႏွင့္ က်ပ္က်ပ္ခ်ည္ေႏွာင္လၽွင္ ငါ၌ ခြန္အားေလ်ာ့၍ အျခားေသာ သူကဲ့သို႔ ငါျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေျပာဆိုသည္အတိုင္း၊ 
10. ေဒလိလသည္ ႀကိဳးသစ္တို႔ကို ယူ၍ ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီးမွ၊ ထိုအခန္း၌ ေခ်ာင္းေျမာင္းေသာ သူအခ်ိဳ႕ ရွိေနလ်က္၊ ရွံဆုန္၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ သင့္ကို တိုက္လာၾကသည္ဟုဆိုေသာ္၊ ရွံဆုန္သည္ လက္႐ုံး၌ ခ်ည္ေသာ ႀကိဳးတို႔ကို အပ္ခ်ည္ကဲ့သို႔ ျဖတ္ေလ၏။ 
11. ေဒလိလကလည္း၊ ယခုတိုင္ေအာင္ သင္သည္ ငါ့ကို က်ီစား၍ မုသာကိုသာ ေျပာၿပီ။ အဘယ္သို႔ ခ်ည္ေႏွာင္ရမည္ကို ေျပာပါဟု ရွံဆုန္အား ေတာင္းပန္ေသာ္၊ သူက၊ ငါ့ဆံပင္ ခုနစ္စုတို႔ကို ရက္ကန္းသား၌ ရက္သြင္း၍ ထရံတြင္စို႔ႏွင့္ ရိုက္ထားလၽွင္ ငါ၌ ခြန္အားေလ်ာ့၍ အျခားေသာ သူကဲ့သို႔ ငါျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေျပာဆိုသည္အတိုင္း၊ 
12. ေဒလိလသည္ သူ၏ဆံပင္ခုနစ္စုတို႔ကို ရက္ကန္းသား၌ ရက္သြင္း၍ ထရံတြင္စို႔ႏွင့္ ရိုက္ထားၿပီးမွ၊ ရွံဆုန္၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ သင့္ကို တိုက္လာၾကသည္ဟုဆိုေသာ္၊ ရွံဆုန္နိုး၍ ရက္ကန္းလက္လိပ္၊ စို႔၊ ရက္ကန္းသားပါလ်က္ သြား၏။ 
13. ေဒလိလကလည္း၊ သင္သည္ ငါ့ကို ခ်စ္သည္ဟု စိတ္ႏွလုံးမပါဘဲလ်က္ အဘယ္သို႔ ေျပာနိုင္သနည္း။ သင့္၌ ႀကီးေသာ ခြန္အားသည္ အဘယ္အရာအားျဖင့္ တည္သည္ကို မေျပာ။ သုံးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ငါ့ကို က်ီစားၿပီဟု ဆို၏။
14. ထိုသို႔ ေဒလိလသည္ ေန႔တိုင္း ပူဆာ၍ သူအသက္ ေသလုေအာင္ ေႏွာင့္ရွက္ေသာေၾကာင့္၊- 
15. ရွံဆုန္သည္ မိမိစိတ္ႏွလုံး၌ ရွိသမၽွအတိုင္းေျပာ၍၊ ငါ့ဆံပင္ကို တခါမၽွ မရိတ္ေသး။ အမိဝမ္းထဲမွစ ၍ ဘုရားသခင္၏ နာဇရိလူျဖစ္၏။ ငါ့ဆံပင္ကို ရိတ္လၽွင္ ငါ၌ ခြန္အားေလ်ာ့၍ အျခားေသာသူ ကဲ့သို႔ ငါျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေျပာဆို၏။ 
16. ထိုသို႔ မိမိစိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ရွိသမၽွအတိုင္း ေျပာေၾကာင္းကို ေဒလိလ သိလၽွင္၊ ဖိလိတၱိမင္းတို႔ကို တဖန္ေခၚ၍၊ ယခုတခါ လာၾကပါဦး။ သူသည္ မိမိစိတ္ႏွလုံးရွိသမၽွအတိုင္း ေျပာၿပီဟု မွာလိုက္သျဖင့္၊ သူတို႔သည္ ေငြကို ေဆာင္ယူခဲ့လ်က္ လာၾက၏။ 
17. ေဒလိလသည္ ရွံဆုန္ေခါင္းကို မိမိဒူးေပၚမွာ တင္လ်က္ သူကို အိပ္ေစသျဖင့္၊ လူတေယာက္ကို ေခၚ၍ သူ၏ ဆံပင္ခုနစ္စုတို႔ကို ရိတ္ေစၿပီးမွ၊ သူကို ေႏွာင့္ရွက္စျပဳ၍ သူ၏ ခြန္အားသည္ ေလ်ာ့ ေပ်ာက္၏။ 
18. မိန္းမကလည္း၊ ရွံဆုန္၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ သင့္ကို တိုက္လာၾကသည္ဟု ဆိုေသာ္၊ ရွံဆုန္နိုး၍ ထာဝရ ဘုရား စြန္႔ေတာ္မူေၾကာင္းကို မရိပ္မိေသာေၾကာင့္၊ အရင္ကဲ့သို႔ ငါထြက္၍ အားထုတ္မည္ဟု အႀကံ ရွိေသာ္လည္း၊- 
19. ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ ဘမ္းဆီး၍ သူ႔မ်က္စိကို ေဖာက္ၿပီးမွ ဂါဇၿမိဳ႕သို႔ ယူသြားၿပီးလၽွင္ ေၾကးဝါႀကိဳးႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္၍ ေထာင္အိမ္၌ ႀကိတ္ဆုံႏွင့္ ႀကိတ္ေစၾက၏။
20. ရွံဆုန္ ဆံပင္ရိတ္ေသာေနာက္၊ တဖန္ ေပါက္ျပန္ေသာအခါ၊- 
21. ဖိလိတၱိမင္းတို႔ကို၊ ငါတို႔ဘုရားသည္ ငါတို႔ ရန္သူကို ငါတို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူၿပီဟု ဆိုလ်က္၊ သူတို႔ ဘုရား ဒါဂုန္အားယဇ္ႀကီးကို ပူေဇာ္၍ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းကို ျပဳအံ့ေသာငွါ စည္းေဝးၾက၏။ 
22. လူမ်ားတို႔သည္ ရွံဆုန္ကို ျမင္ေသာအခါ၊ ငါတို႔ဘုရားသည္ ငါတို႔ျပည္ကို ဖ်က္ဆီး၍၊ ျပည္သားအမ်ား တို႔ကို သတ္ေသာ ငါတို႔၏ ရန္သူကို၊ ငါတို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူၿပီဟု မိမိတို႔ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းၾက၏။ 
23. စိတ္ႏွလုံးရႊင္လန္းေသာအခါ၊ ရွံဆုန္ကို ေခၚခဲ့။ ငါတို႔အဘို႔ ကစားပါေလေစဟု ဆိုသျဖင့္၊ ရွံဆုန္ကို ေထာင္အိမ္မွ ေခၚခဲ့၍ သူသည္ ကစားရ၏။ သူကိုလည္း စရပ္တိုင္ၾကားမွာ ထားၾက၏။ 
24. ရွံဆုန္ကလည္း၊ စရပ္တိုင္တို႔ကို ငါမွီ၍ ေနရေအာင္ လက္ႏွင့္ေတြ႕ပါရေစဟု လက္ဆြဲေသာ လူကေလး ကို အခြင့္ေတာင္း၏။- 
25. ထိုစရပ္၌ ေယာက္်ားမိန္းမတို႔သည္ အျပည့္ရွိၾက၏။ ဖိလိတၱိမင္းအေပါင္းတို႔လည္း ပါၾက၏။ စရပ္မိုး ေပၚမွာလည္း သုံးေထာင္မၽွေလာက္ေသာ ေယာက္်ားမိန္းမတို႔သည္ ရွံဆုန္ကစားသည္ကို ၾကည့္ရွု လ်က္ရွိၾက၏။- 
26. ရွံဆုန္ကလည္း၊ အို အရွင္ထာဝရဘုရား၊ အကၽြန္ုပ္ကို ေအာက္ေမ့ေတာ္မူပါ။ အကၽြန္ုပ္မ်က္စိႏွစ္ ဘက္ကို ေဖာက္ေသာ ဖိလိတၱိလူတို႔၌ တၿပိဳင္နက္အျပစ္ဒဏ္ ေပးနိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ယခုတႀကိမ္မၽွ သာ ခြန္အားကို ျပန္ေပးေတာ္မူပါဘုရားဟု ထာဝရဘုရားအား ဆုေတာင္းၿပီးမွ၊- 
27. စရပ္ေခါင္တိုင္ႏွစ္တိုင္တို႔ကို လက္်ာလက္၊ လက္ဝဲလက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္ကိုင္၍ မွီေနလ်က္၊- 
28. အကၽြန္ုပ္သည္ ဖိလိတၱိလူတို႔ႏွင့္ အတူေသပါရေစဟု ဆိုလ်က္၊ အားထုတ္၍ ကိုယ္ကိုညႊတ္ခ်သျဖင့္၊ စရပ္သည္ မင္းမ်ား၊ လူမ်ားအေပါင္းတို႔အေပၚမွာ လဲ၍ ဖိေလ၏။ ထိုသို႔ အသက္ရွင္စဥ္အခါ သတ္ခဲ့သည္ထက္ ေသစဥ္အခါ သာ၍မ်ားေသာ သူတို႔ကို သတ္ေလ၏။ 
29. သူ႔ညီမ်ား၊ အေဆြအမ်ိဳးမ်ား အေပါင္းတို႔သည္ လာ၍ အေလာင္းေကာင္ကို ထမ္းသြားၿပီးလၽွင္၊ ေဇာရာၿမိဳ႕ႏွင့္ ဧရွေတာလၿမိဳ႕စပ္ၾကားတြင္ အဘမာေနာ္၏ သခၤ်ိဳင္း၌ သၿဂႋဳလ္ၾက၏။ သူသည္ ဣသေရလအမ်ိဳးကို အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ အုပ္စိုးသတည္း။

---

Unicode -

တရားသူကြီးမှတ်စာ ၁၆

နောက်တဖန် ရှံဆုန်သည် ဂါဇမြို့သို့ သွား၍ ပြည်တန်ဆာမိန်းမကို တွေ့ပြီးလျှင် သူ့ဆီသို့ ဝင်၍ နေ၏။ ရှံဆုန်ရောက်ကြောင်းကို ဂါဇမြို့သားတို့သည် ကြားလျှင် ဝိုင်းထားလျက်၊ မြို့တံခါးဝ၌ တညဉ့်လုံး ချောင်းမြောင်းလျက်၊ နံနက်မိုဃ်းလင်းသောအခါ သူ့ကို သတ်မည်ဟု ဆို၍ တညဉ့်လုံး ငြိမ်သက်စွာ နေကြ၏။ ရှံဆုန်သည် သန်းခေါင်တိုင်အောင် အိပ်ပြီးမှ၊ သန်းခေါင်အချိန်၌ ထ၍ မြို့တံခါးရွက်တို့ကို၊ တံခါးတိုင် ကန့်လန့်ကျင်နှင့်တကွ ယူ၍ ပခုံးပေါ်မှာ တင်လျက် ထမ်းသွား၍၊ ဟေဗြုန်မြို့ရှေ့၊ တောင်ပေါ်၌ ပစ်ထားလေ၏။

နောက်တဖန် စောရက်ချိုင့်၌နေသော ဒေလိလအမည်ရှိသော မိန်းမတယောက်ကို ချစ်ပြန်၏။ 

ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် ထိုမိန်းမဆီသို့ လာ၍၊ ရှံဆုန်၌ ကြီးသော ခွန်အားသည် အဘယ်အရာအားဖြင့် တည်သနည်း၊ သူ့ကို ချည်နှောင်၍ နှိပ်စက်ခြင်းငှါ အဘယ်သို့ တတ်နိုင်မည်နည်းဟု သူ့ကို ချော့မော့၍ စူးစမ်းပါ။ ငါတို့သည် ဝိုင်း၍ ငွေဆယ်တပိဿာကို ပေးမည်ဟု ဆိုကြ၏။ 

ဒေလိလကလည်း၊ သင်၌ကြီးသော ခွန်အားသည် အဘယ်အရာအားဖြင့် တည်သည်ကို၎င်း၊ သင့်ကို နှိပ်စက်ခြင်းငှါ အဘယ်သို့ ချည်နှောင်ရမည်ကို၎င်း ပြောပါဟု ရှံဆုန်အား တောင်းပန်သော်၊ 

ရှံဆုန်က၊ တခါမျှ မသွေ့ခြောက်သော လျှော်ကြိုးစိမ်းခုနစ်စင်းနှင့် ငါ့ကို ချည်နှောင်လျှင် ငါ၌ ခွန်အားလျော့၍ အခြားသောသူကဲ့သို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ပြောဆို၏။ 

ထိုအခါ ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် တခါမျှ မသွေ့ခြောက်သော လျှော်ကြိုးစိမ်းခုနစ်စင်းတို့ကို ယူခဲ့၍၊ ထိုမိန်းမသည် ရှံဆုန်ကို ချည်နှောင်လေ၏။ 

ယောက်ျားအချို့တို့သည် ထိုမိန်းမ၏ အိပ်ခန်းထဲမှ ချောင်းမြောင်းလျက် နေသည်ဖြစ်၍ မိန်းမက၊ ရှံဆုန်၊ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် သင့်ကို တိုက်လာကြသည်ဟုဆိုသော်၊ သူသည် မီးထိသော ပိုက်ဆန်ချည်ကဲ့သို့ ထိုကြိုးတို့ကို ဖြတ်လေ၏။ သို့ဖြစ်၍ သူ၏ခွန်အားကို မသိရကြ။ 

ဒေလိလကလည်း၊ သင်သည် ငါ့ကို ကျီစား၍ မုသာကိုသာ ပြောပြီ။ သင့်ကို အဘယ်သို့ ချည်နှောင် ရမည်ကို ယခုပြောပါဟု ရှံဆုန်အား တောင်းပန်သော်၊ 

သူက၊ မသုံးဘူးသော ကြိုးသစ်နှင့် ကျပ်ကျပ်ချည်နှောင်လျှင် ငါ၌ ခွန်အားလျော့၍ အခြားသော သူကဲ့သို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ပြောဆိုသည်အတိုင်း၊ 

ဒေလိလသည် ကြိုးသစ်တို့ကို ယူ၍ ချည်နှောင်ပြီးမှ၊ ထိုအခန်း၌ ချောင်းမြောင်းသော သူအချို့ ရှိနေလျက်၊ ရှံဆုန်၊ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် သင့်ကို တိုက်လာကြသည်ဟုဆိုသော်၊ ရှံဆုန်သည် လက်ရုံး၌ ချည်သော ကြိုးတို့ကို အပ်ချည်ကဲ့သို့ ဖြတ်လေ၏။ 

ဒေလိလကလည်း၊ ယခုတိုင်အောင် သင်သည် ငါ့ကို ကျီစား၍ မုသာကိုသာ ပြောပြီ။ အဘယ်သို့ ချည်နှောင်ရမည်ကို ပြောပါဟု ရှံဆုန်အား တောင်းပန်သော်၊ သူက၊ ငါ့ဆံပင် ခုနစ်စုတို့ကို ရက်ကန်းသား၌ ရက်သွင်း၍ ထရံတွင်စို့နှင့် ရိုက်ထားလျှင် ငါ၌ ခွန်အားလျော့၍ အခြားသော သူကဲ့သို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ပြောဆိုသည်အတိုင်း၊ 

ဒေလိလသည် သူ၏ဆံပင်ခုနစ်စုတို့ကို ရက်ကန်းသား၌ ရက်သွင်း၍ ထရံတွင်စို့နှင့် ရိုက်ထားပြီးမှ၊ ရှံဆုန်၊ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် သင့်ကို တိုက်လာကြသည်ဟုဆိုသော်၊ ရှံဆုန်နိုး၍ ရက်ကန်းလက်လိပ်၊ စို့၊ ရက်ကန်းသားပါလျက် သွား၏။ 

ဒေလိလကလည်း၊ သင်သည် ငါ့ကို ချစ်သည်ဟု စိတ်နှလုံးမပါဘဲလျက် အဘယ်သို့ ပြောနိုင်သနည်း။ သင့်၌ ကြီးသော ခွန်အားသည် အဘယ်အရာအားဖြင့် တည်သည်ကို မပြော။ သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ငါ့ကို ကျီစားပြီဟု ဆို၏။

ထိုသို့ ဒေလိလသည် နေ့တိုင်း ပူဆာ၍ သူအသက် သေလုအောင် နှောင့်ရှက်သောကြောင့်၊- 

ရှံဆုန်သည် မိမိစိတ်နှလုံး၌ ရှိသမျှအတိုင်းပြော၍၊ ငါ့ဆံပင်ကို တခါမျှ မရိတ်သေး။ အမိဝမ်းထဲမှစ ၍ ဘုရားသခင်၏ နာဇရိလူဖြစ်၏။ ငါ့ဆံပင်ကို ရိတ်လျှင် ငါ၌ ခွန်အားလျော့၍ အခြားသောသူ ကဲ့သို့ ငါဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ပြောဆို၏။ 

ထိုသို့ မိမိစိတ်နှလုံးထဲမှာ ရှိသမျှအတိုင်း ပြောကြောင်းကို ဒေလိလ သိလျှင်၊ ဖိလိတ္တိမင်းတို့ကို တဖန်ခေါ်၍၊ ယခုတခါ လာကြပါဦး။ သူသည် မိမိစိတ်နှလုံးရှိသမျှအတိုင်း ပြောပြီဟု မှာလိုက်သဖြင့်၊ သူတို့သည် ငွေကို ဆောင်ယူခဲ့လျက် လာကြ၏။ 

ဒေလိလသည် ရှံဆုန်ခေါင်းကို မိမိဒူးပေါ်မှာ တင်လျက် သူကို အိပ်စေသဖြင့်၊ လူတယောက်ကို ခေါ်၍ သူ၏ ဆံပင်ခုနစ်စုတို့ကို ရိတ်စေပြီးမှ၊ သူကို နှောင့်ရှက်စပြု၍ သူ၏ ခွန်အားသည် လျော့ ပျောက်၏။ 

မိန်းမကလည်း၊ ရှံဆုန်၊ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် သင့်ကို တိုက်လာကြသည်ဟု ဆိုသော်၊ ရှံဆုန်နိုး၍ ထာဝရ ဘုရား စွန့်တော်မူကြောင်းကို မရိပ်မိသောကြောင့်၊ အရင်ကဲ့သို့ ငါထွက်၍ အားထုတ်မည်ဟု အကြံ ရှိသော်လည်း၊- 

ဖိလိတ္တိလူတို့သည် ဘမ်းဆီး၍ သူ့မျက်စိကို ဖောက်ပြီးမှ ဂါဇမြို့သို့ ယူသွားပြီးလျှင် ကြေးဝါကြိုးနှင့် ချည်နှောင်၍ ထောင်အိမ်၌ ကြိတ်ဆုံနှင့် ကြိတ်စေကြ၏။

ရှံဆုန် ဆံပင်ရိတ်သောနောက်၊ တဖန် ပေါက်ပြန်သောအခါ၊- 

ဖိလိတ္တိမင်းတို့ကို၊ ငါတို့ဘုရားသည် ငါတို့ ရန်သူကို ငါတို့လက်သို့ အပ်တော်မူပြီဟု ဆိုလျက်၊ သူတို့ ဘုရား ဒါဂုန်အားယဇ်ကြီးကို ပူဇော်၍ ပျော်မွေ့ခြင်းကို ပြုအံ့သောငှါ စည်းဝေးကြ၏။ 

လူများတို့သည် ရှံဆုန်ကို မြင်သောအခါ၊ ငါတို့ဘုရားသည် ငါတို့ပြည်ကို ဖျက်ဆီး၍၊ ပြည်သားအများ တို့ကို သတ်သော ငါတို့၏ ရန်သူကို၊ ငါတို့လက်သို့ အပ်တော်မူပြီဟု မိမိတို့ဘုရားကို ချီးမွမ်းကြ၏။ 

စိတ်နှလုံးရွှင်လန်းသောအခါ၊ ရှံဆုန်ကို ခေါ်ခဲ့။ ငါတို့အဘို့ ကစားပါလေစေဟု ဆိုသဖြင့်၊ ရှံဆုန်ကို ထောင်အိမ်မှ ခေါ်ခဲ့၍ သူသည် ကစားရ၏။ သူကိုလည်း စရပ်တိုင်ကြားမှာ ထားကြ၏။ 

ရှံဆုန်ကလည်း၊ စရပ်တိုင်တို့ကို ငါမှီ၍ နေရအောင် လက်နှင့်တွေ့ပါရစေဟု လက်ဆွဲသော လူကလေး ကို အခွင့်တောင်း၏။- 

ထိုစရပ်၌ ယောက်ျားမိန်းမတို့သည် အပြည့်ရှိကြ၏။ ဖိလိတ္တိမင်းအပေါင်းတို့လည်း ပါကြ၏။ စရပ်မိုး ပေါ်မှာလည်း သုံးထောင်မျှလောက်သော ယောက်ျားမိန်းမတို့သည် ရှံဆုန်ကစားသည်ကို ကြည့်ရှု လျက်ရှိကြ၏။- 

ရှံဆုန်ကလည်း၊ အို အရှင်ထာဝရဘုရား၊ အကျွန်ုပ်ကို အောက်မေ့တော်မူပါ။ အကျွန်ုပ်မျက်စိနှစ် ဘက်ကို ဖောက်သော ဖိလိတ္တိလူတို့၌ တပြိုင်နက်အပြစ်ဒဏ် ပေးနိုင်မည်အကြောင်း၊ ယခုတကြိမ်မျှ သာ ခွန်အားကို ပြန်ပေးတော်မူပါဘုရားဟု ထာဝရဘုရားအား ဆုတောင်းပြီးမှ၊- 

စရပ်ခေါင်တိုင်နှစ်တိုင်တို့ကို လက်ျာလက်၊ လက်ဝဲလက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်၍ မှီနေလျက်၊- 

အကျွန်ုပ်သည် ဖိလိတ္တိလူတို့နှင့် အတူသေပါရစေဟု ဆိုလျက်၊ အားထုတ်၍ ကိုယ်ကိုညွှတ်ချသဖြင့်၊ စရပ်သည် မင်းများ၊ လူများအပေါင်းတို့အပေါ်မှာ လဲ၍ ဖိလေ၏။ ထိုသို့ အသက်ရှင်စဉ်အခါ သတ်ခဲ့သည်ထက် သေစဉ်အခါ သာ၍များသော သူတို့ကို သတ်လေ၏။ 

သူ့ညီများ၊ အဆွေအမျိုးများ အပေါင်းတို့သည် လာ၍ အလောင်းကောင်ကို ထမ်းသွားပြီးလျှင်၊ ဇောရာမြို့နှင့် ဧရှတောလမြို့စပ်ကြားတွင် အဘမာနော်၏ သင်္ချိုင်း၌ သင်္ဂြိုလ်ကြ၏။ သူသည် ဣသရေလအမျိုးကို အနှစ်နှစ်ဆယ် အုပ်စိုးသတည်း။

---

ရွံဆုန္ ၁  -  ရွံဆုန္ ၂  -  ရွံဆုန္ ၃